Ciemność często przysłania światło, a wtedy nie ma już zupełnie nic. Człowiek błądzi po nicości potykając się o nieistniejące kamienie. Gdy upadnie, ciężko mu się podnieść. Przyjaciel jest tam samotnym promyczkiem dodającym sił.

Niektórzy ludzie nie zauważają u siebie długich, czarcich ogonów. Są zbyt pyszni, by obrócić się do tyłu!