Nienawidzę wielu rzeczy i spraw,
nienawidzę prawie całego rodzaju ludzkiego w tym siebie samego.
Lubię nie wiele i nie wielu lecz tych których już polubiłem w moich oczach zasłużyli na lepszy los niż to że żyją na tym świecie i znają kogoś tak nędznego jak ja.

Tak nie wiele trzeba do szczęścia, trochę miejsca, trochę słońca i jakaś przyjemna osoba, a tak rzadko jestem szczęśliwy i to jest chyba w tym najsmutniejsze.

Metoda może być jedynie skuteczna lub nie, a skutek dobry lub zły. Nie należy tego zamieniać ani mieszać.

Zawsze wierzyłem że nie ma rzeczy niemożliwych, ale kiedy ona była obok wiedziałem że nie ma rzeczy nieosiągalnych.

Czy wierzysz że miłość istnieje ? Oczywiście że istnieje, przecież nienawiść jest zaprzeczeniem miłości, skąd by na świecie i we mnie tyle nienawiści gdyby gdzieś tam nie istniała miłość.

A w duszy mej uśmiech twój i łza twoja wyryły głębsze prawa niż siła strachu i nienawiści razem wzięte.

- Chcesz być wybrańcem ?
- Oczywiście...
- Więc musisz wybrać siebie...

Na osiedlach wszystko jest sztuczne: domy z betonu, dziewczyny z plastiku lub metalu, bogiem jest kasa a pasją przemoc.

Wciąż walczę z swoimi demonami, tyle drogi już za mną, tyle się zrobiło i dziś napadła mnie myśl czy to ma sens ? Przecież i tak jestem tylko plastikowym żołnierzykiem, figurką do poświęcenia...

Tak naprawdę najpewniejszą radością jest radość z swojej pasji, swojej drogi życia którą razem czy osobno podąża się wytrwale łatwo czy nie, nieważne bo sama droga jest sensem samym w sobie.

Prawdziwa siła człowieka to zdolność odmówienia sobie czegoś przyjemnego ze względu na sprawy ważniejsze.

Jeśli nie potrafię przeprosić za bycie złym, to mogę się tylko wstydzić.