Szcze­pan tyl­ko się uśmiecha
Woj­tek na okazję czeka
z nieśmiałością Jan spogląda
Piotr ot­warcie się przygląda
Leszek chciałby się przytulać
Ja­nusz obej­mu­je czule
Ju­rek zaw­sze się ogląda
Ry­sio wprost spot­ka­nia żąda
Wiesiek szep­cze coś na uszko
An­drzej wciąż myśli o łóżku

jes­tem zep­sutą kobietą
bo po­dobam się fa­cetom ?

lubię
gdy cze­kasz na mnie
bo wiem
że Two­je ramiona
zaw­sze go­towe przytulić
ukoić dusze zranioną
lubię
kiedy mnie witasz
uśmiechem
ra­dością w oczach
przy Tobie
nie wstyd mi płakać
bo wiem
jak bardzo mnie kochasz
lubię gdy
troszczysz się o mnie
jak nikt dotąd
te­go nie czynił
więc ufam Ci
bezgranicznie

Miłości mo­ja jedyna.

Mieć brat­nią duszę
taką od serca
która w nieszczęściu
wes­prze pomoże

mieć duszę bratnią
która w rozterkach
ukoi smutek
słońce pokaże

ra­mieniem swoim
otoczy ramię
pod­trzy­ma miłość
i wzmoc­ni wiarę

nadziei doda
na lep­sze jutro
mieć brat­nią duszę

dziś wiem że war­to.

poz­wa­lam ci mówić
mów języ­kiem serca

poz­wa­lam ci słuchać
w ciszy słychać więcej

poz­wa­lam ci milczeć
bo to wiel­ka sztuka

i tęsknić pozwalam
trze­ba umieć czekać

Pro­sisz mnie o niemożliwe
lecz żyć tu­taj już nie umiem

nie pot­ra­fię być szczęśliwa
może kiedyś to zrozumiesz

miłość ofiary wymaga
dałam siebie caluteńką

czy wiesz cze­go mi jest szkoda
nies­pełnionych marzeń,pieszczot

muszę codzien­nie umierać
czas upar­cie mnie pogania

nie da się tęsknot pozbierać
ni oszu­kać przeznaczenia

Pa­miętasz
rok te­mu
byłam tą Ewą

którą zwa­biłeś
pod drzewo
i dałeś garść orzechów

od­po­wie­działam
uśmiechem
łus­kałeś ziar­na i czule [...]

Ona też
od ciebie odeszła

wi­dać złym
jes­teś człowiekiem

pat­rzę na jej
smukłą pos­tać

słyszę słowa
echem od­bi­te

dlaczego
czego
ego

egoiści
to sa­mo zło

nie słyszę już
swoich myśli

pro­sić o nic
nie mogę

przekleństwa
z ust odczytuję

resztę ges­ta­mi
wyjaśniasz

mil­cząca zgo­da
na życie

od­dychaj
prze­cież ci wolno