batram

ten smak
i za­pach
co zmysły
do czer­wo­ności rozpala
ten spokój
błogostan
spełnienie
szczęście nie do opisania

zacho­waj
w pa­mięci swojej
jak­by
zdarzyło się wczoraj

je­den dotyk
pra­wie pieszczota

jed­no muśniecie
pra­wie pocałunek

je­den telefon
pra­wie tęsknota

jed­no spotkanie
pra­wie miłość

stok­rotki zdeptane
od­rosną znów
na po­lanie
za rok
a co z kochaniem
gdy podeptane
kiedy odżyje
kwiaty niczyje
słońcem żywione
jak łzami
rosą skropione
czułe na wiat­ru
szept

jak żyć
jak kochać
jak śnić

jestem blisko
dziś napisałeś
chciałam do ciebie
iść
biec
gonić
by się w ramionach
twoich schronić

pow­strzy­mał mnie
ro­zum staruszek
nie szukaj na wie­rzbie
gruszek.

szep­tem mów
o uczuciach
niech słowa twe
płyną jak mgła
powoli
lek­kim oparem
niech błądzą
po stru­nach uczuć
wznosząc się
po­nad marzenia
a pro­mień słońca
co wschodzi
po­każe drogę
pragnieniom
i cisza która
dos­tojnie op­la­ta
wszys­tko dokoła
poz­wo­li usłyszeć
jak krop­le rosy
w jedną się łączą

szep­tem mów.

za twą obecność
kiedy mnie nie ma
za to że wiesz
kiedy zżera
mnie trema
za to że jeszcze
spać dziś nie poszłam
i za te kartki
które do kosza
powędrowały
bo niepotrzebne
za wszystko
co dla mnie
ważne lub nie
za to żeś
jawą jest a nie snem.

jestem

na chwilkę
póki mogę

nie będę narzekać
potrzebuję

życzli­wej myśli
ciepłego wspomnienia

serca
które kocha

niech się tak sta­nie

krople deszczu jak
kryształowe korale
na pajęczynie