nie ufam już
czarnym oczom
usta same
kłamstwa mówią
lekkoduchem
się okazał
i cios
w samo serce
zadał

zapomniałam twoje usta
pragnę znów ujrzeć twe oczy
tęsknię a ta wstrętna pustka
miast ustąpić mocniej dręczy

dałeś mi urocze chwile
zawsze będę je wspominać
dobrze że było choć tyle
wiem że nie chciałeś przeginać

czasem myślę marzę sobie
co by było gdybyś miły
wcześniej stanął na mej drodze
czy te sny by się spełniły

może wierzysz w przeznaczenie
które wielu z nas spotyka
gdy od pierwszego wejrzenia
serce serca chce dotykać

poznać zakamarki wszystkie
serca duszy i umysłu
mieć na jawie a nie we śnie
całego ciebie na własność

przekonuję samą siebie
że to wszystko mi się śniło
gdybym nie spotkała ciebie
nic by się nie wydarzyło

wiodłabym spokojne życie
serce biłoby leniwie
dalej marzyłabym skrycie
i czekałabym cierpliwie

teraz nie mam żadnych złudzeń
nie spotkam w życiu człowieka
który budziłby mój podziw
i duszę miał jak poeta

miksturę
wspomnień wciąż piję
zbrylone pragnienia
czekają
na dnie pucharu ukryte

półpłynna
leniwa nadzieja
krawędzi ust uczepiona
i tylko łza bardziej słona
gubi się wciąż
w ciemnej toni

ten napój
przez życie podany
wypić mi do dna
trzeba
a kiedy wypełni wnętrze
niczego nie będzie
mi szkoda

za drzewa
które się zielenią
za czterolistną
koniczynę
i krzew forsycji
co cieszy oczy
za mlecze które
zakwitły w nocy
za kwiaty białe
i te różowe
co majestem
okryły
drzew korony
za całej wiosny
tak piękną postać
dziękuję Panie

Panie dziękuję
za moje oczy
które to wszystko
mogą zobaczyć

czemu mnie ścigasz
swoją miłością
na każdym kroku ją czuję
a kiedy chcę iść
swoją drogą
Ty mnie od razu strofujesz

odczytać myśli
nie jest tak łatwo
więc jak
mam podjąć decyzję [...]

stawia wszystkich
przed lustrem prawdy
której za życia
nie dostrzegamy
czas zatrzymania
przechodzi każdy
kto stracił nagle
kochaną osobę

za życia
chcemy zmieniać [...]

zobaczyłam Twoje oczy
pełne blasku
i miłości
mnóstwo ciepła
w nich znalazłam
ileż było w nich czułości

kiedy w oczy Twe
spojrzałam uśmiech
rozpromienił twarz
choć jeszcze [...]

bądź moim światłem
które rozjaśnia mroki
dni ciemnych
gdy brak odwagi

bądź mym pragnieniem
które napełnia
serce tęsknotą
miłości spełnionej

niech ciepłe spojrzenie [...]

tylko Ty
wiesz czego pragnę
co me myśli
wciąż zajmuje
co się liczy
tak naprawdę
także to
co serce czuje

tęsknota
na pierwszym planie [...]

słowa czasem
chłoszczą jak baty
dlatego
pokochałam ciszę
bo tylko w niej
Ciebie słyszę

jak do mnie
przemawiasz zalotnie
nawet gdy
utknę w błocie
jak czułym szeptem
mnie zwodzisz
bo dobrym być
nie zaszkodzi
jak w myślach
porządek ustalasz
nawet gdy
czasem nawalam

jak kochasz mnie
tylko za to
że jestem
Twoją istotą

w zamglonej
przestrzeni
utkwił
stęskniony wzrok

drzewa opustoszałe
jak dusza
wyciągają
nagie ramiona
ku niebu

rozsypały się marzenia
łzy jak perły
potoczyły
po smutnej twarzy

najwyższy czas
ewakuować się
z twojego serca

przeżyliśmy
piękne chwile
reszta jest
bez znaczenia
spotkań
więcej
nie będzie
zachowaj miłe
wspomnienia

trudno mi
dzisiaj ocenić
czy kiedyś
mnie jeszcze
zobaczysz
życie jest
pogmatwane
potrafi mocno
zaskoczyć