Czekam na te słowa, wiedząc że nigdy ich nie usłyszę. Po cienkiej linii balansuje moje życie.
Płoną te marzenia, przy których nie stać mnie było na odwagę. Dla życia dwojga, tracę zabawę.
Wśród sztywnych zasad, niszczę czyjeś drogi, a wszystko po to by próbować być sobą z Tobą.
Mimo tych dziwnych Naszych niepowodzeń, coś w Nas tak iskrzy, rozpala ogień. Choć mury stawiają między Nami, naszą miłością - życie przetrwamy.... Z kłód zbudujemy, wysokie piedestały i na nich osiągać będziemy ideały, do czasu gdy w nowych sercach zasieje ziarenko czystej miłości.

Parzyste zwierciadła
okryte dziś rosą..
W swych błękitnych odbiciach
rozpacz skrywają..
Deszcz ociężały
na wysuszona
Ziemię opada...
a ja wciąż czekam,
aż zieleń silna
twardą czerń przebije.
W owy dzień, w czyimś sercu - miłość zakwitnie.

Gdy nic mi nie doskwiera, uśmiechem onieśmielam : ).
Lecz.. lecz gdy przyjdzie ta chole.ra ..
świat w czarność zmienia, moja mina niczym męka..
ten ból zęba to udręka..

Tysiące dni przed nim uciekam,
szerokim łukiem omijam..
Lecz.. lecz gdy nadejdzie ta chwila..
I szczęście mi umyka, bo ból zęba mi doskwiera..
Mogę pędem, szybkim tempem,
usiąść prosto na tym tronie,
gdzie borują wszystkie smutki..
Choć łzy oczy przepełniają,
wolę oddać się w ręce kata,
niż z tym z tym BÓLEM sie pobratać.

Bólu drogi, zejdź mi z drogi..
Bom wystarczająco musiał płacić,
by Cię stąd wykurzyć się dało..

Morał tego jest dość prosty..
Dentysta nie taki straszny,
gdy ząbki masz zdrowe -
bo spokojny o portfel i zdrowie być możesz.

Najgorsze gdy przychodzisz do mnie nocą,
jesteś jak tnące ostrze.
W pół słowa przerwane myśli,
i Ty znów mi się śnisz.
Dlaczego Twe oczy takie zmartwione?
Co stało się w tamte dni?
W wspomnieniach nieudolnie tonę,
co było wtedy - nie odda nikt.
A przecież to nie miłość łączyła Nas..
Pół żart, w gardle dławił się strach, wody na ustach brak...
I znów niedogadanie..
Coś jak rysa na szkle,
niby nic a gdy dotkniesz boli.
Teraz gdy otworzyłam oczy, stale zastanawiam się..
co stało się tej nocy, w moim-Twoim śnie.

Im d tym d.
Im b tym m.
Im bardziej k. tym bardziej ź.
Nie zrozum mnie tak, jak rozumieć należy,
odejdź i nie płacz, za tym co stracone,
idź krętą drogą po to, co upragnione.

Chciałabym cofnąć się o cztery kroki w tył.
Chciałabym popełnić o parę błędów więcej - wtedy, nie teraz.
Chciałabym znów beztrosko móc żyć
i cieszyć się świeżym powietrzem.
To tylko są słowa, to tylko moje słowa..
Ja wciąż jestem obca, obca osoba.
Znów w sercu kłucie, ból i zwątpienie,
że kiedyś odejdzie ode mnie to zmartwienie.
Stąd kołatanie mego serca,
że rwie do przeszłości idąc ku przyszłości.

zazdrość niszczy
zazdrość nosi w sobie
nie tą co o mnie walczy
lecz tą co ze mną walczy
złość ogranicza
złość nosi w sobie
nie tą co gniewem się napycha
lecz tą z zawiści zrodzoną
miłość boli
miłość nosi w sobie
nie tą co pragnie
lecz tą jaka jest na prawdę

myśli zgubione odnajdą swe ujście
a krople z hukiem uderzać będą
podłoże makiem wypełnione
nadmiarem niepewności karmiona
choć pragnę żyć, wciąż jestem uśpiona