Ból w sercu
Na duszy
Na ciele
Chwile ulotne
Tak małe
Prawie niezauważalne
Przez przypadek
6 tygodni euforii
Nagle
Bez pytania
Zostało mi zabrane

Bolało
Nie wiedziałam
Zwinełam się w kłębek
Patrzyłam na krew
Wylewajacą się
Z mojego ciała
Opuściło
Moje małe szczęście
Jestem pustą skorupą

Znów sama
Pośród ludzi
Opuszczona kobieta
To martwa kobieta

Nie utrzymałam
Swoich myśli
W żelaznych łańcuchach
Upadłam

Pośród wiru
Tłumów i aut
Myśli błądzą
W przyszłość
Której nie miało być
I nie będzie

Zielone i niebieskie
Oczy zagubionych dusz
Znalazły swój spokój
W lustrzanych odbiciach
Tylko przez moment
Na zawsze

Z upływem lat
Ukryci w ciemnym lesie
Rozkoszujemy się ciszą
Rozmyślając co dalej
Dzielimy się nieśmiałymi
Dotknięciami rąk

Czas ponagla teraźniejszość
Uciekamy razem dalej
Przed siebie
W nieznane
Później wracamy
Do swoich żyć
Kończymy gonitwę uczuć

Spotkajmy się
Na rozstaju dróg
Usiądźmy na ławce
Pogrążmy się
We wspomnieniach
Położę głowę
Na Twoim ramieniu
Będziemy razem oddychać
Zaśniemy wspólnie
Tylko na chwilkę
Wstaniemy ostatni raz
Każdy pójdzie
Swoją drogą
Życia