Nie do zniesienia codzienność.
Nie do zmienienia odmienność,
żyletki kaleczą nadgarstki,
jak kolce róży w wierszu Goethego,
chcą uczynić coś lepszego,
lecz nie czynią też nic dobrego.

Dzisiaj jest jutrzejszym dniem wczorajszym i za dwa dni o dzisiejszej dobie będziemy mówić jako o "przedwczoraj".

Powiedz mi najdroższy,
wydaj wyrok najsurowszy,
czy nie dostrzegasz tego,
a może widzisz coś złego,
w tym, że zawsze jestem blisko Ciebie,
że przy Tobie czuję się jak w Niebie?
Dlaczego mnie nie zauważasz?
Dlaczego na sygnały nie odpowiadasz?
Jesteś mym uzależnieniem,
pragnieniem, cudownym snem, marzeniem.
Popadam w nałóg coraz głębiej,
przy Tobie czuję się wciąż niepewnie.
Dlaczego akurat na Tobie mi zależy?
Teraz pewnie mi nie uwierzysz,
ale boję się Twojej odpowiedzi,
jednakże mów jak na spowiedzi,
czy czujesz coś do mnie, nawet niewiele?
Jeśli tak, to bądź ze mną mój aniele.

Może to naiwne, może i też dziwne,
ale wciąż wspominam Twoje dumne oczy piwne.
Nie mogę przestać myśleć o Tobie,
moje serce zapomni o Twoim w grobie.
Zostawiając mnie zadałeś mi ból poważny,
ale jesteś nadal dla mnie strasznie ważny.
Tęsknię za Twoim kojącym dotykiem,
wspomnienie o Twych ustach przypala mnie palnikiem.
Tęskno mi do Twoich ciepłych ramion, bo
moje serca ma teraz pełno znamion.
Piosenka nie jest ładna, lecz dla Ciebie,
mam nadzieję, że spotkamy się w Niebie.
Wróć do mnie, nie torturuj więcej,
przytul mocno i zatańczmy przy tej piosence.
Nie jestem zbyt piękna, ale umiem kochać,
nie mam siły, żeby jeszcze szlochać.
Będąc z inną przytłaczasz mnie jak głazem,
dlatego proszę Cię kochanie, bądźmy znowu razem.