Potrafiła uśmiechać się mimo wszystko. I to jak! Uśmiechać oczami. Nawet jeśli te były przed chwilą pełne łez. Bo jak sama mówiła, ludzie nie potrzebują jej smutku, im potrzebna jej nadzieja.

Tak, dobrze wiem: to nie ma sensu, nie może się udać... Tylko od kiedy miłość ma coś wspólnego z rozumem?

-Popatrz, co ta miłość wyrabia z ludźmi!
-Lepiej zobacz, co robi jej brak...

Nie musisz być zawsze obok, znać wszystkich moich myśli, patrzeć na świat tak jak ja. Już nie musisz...
Mi wystarczy, że jednak jesteś, udzielasz lakonicznych odpowiedzi na tysiące moich pytań i patrzysz w te same gwiazdy co ja. Już mi wystarczy...

Zasłużone zwycięstwo smakuje o wiele lepiej niż to z przypadku.

Normalność to pojęcie względne. Na dodatek jeszcze od wieków uparcie fałszowane.

Realiści trzymają mnie za nogawki marzeń i nie pozwalają dosięgnąć gwiazd.

Jesteś aniołem. I nie wydaje mi się by była to tylko zasługa ewolucji.

Najlepsze co można zrobić dla siebie to przywrócić komuś innemu wiarę w dobro.