To nie tak, że myślę że bez Ciebie już nigdy nie będę szczęśliwy. Wiem że mogę być. Tylko nie chcę.

Autroportret...
Obraz marzeń
Koszmar z najgorszych snów
Jednego dnia pełen blasku
Następnego skryty w najgłębszym mroku
Oczekujący obiektywnego malarza,
Który zapełni bezbarwne plamy
Niecierpliwie wyczekujący
Z każdym tygodniem, godziną, sekundą
Coraz bledszy...
Coraz trudniejszy do odratowania
Zatapiający się w granacie własnej tęsknoty
Pragnący czerwonej głębi miłości
Stęskniony blasku bieli przyjaźni
Trochę niekształtny... Niedokładny...
Stworzony wyobraźnią
Wypełniony myślą... Uczuciem
Z wielką niewiadomą
Pokryty szarym strachem - o przyszłość
Srebrną niepewnością...

Wiesz, mam czasami takie uczucie kiedy mi coś powiesz, albo zrobisz, albo jak patrzę na Ciebie jak leżymy czy jak śpisz...
Taki przypływ cholernie mocnego uczucia, że czuję jakby mnie miało rozerwać, że chcę wykrzyczeć jak bardzo Cię kocham, że wiem że nie jestem w stanie słowami wyrazić co do Ciebie czuję, że zwykłe "kocham" to za mało...
Jakbym miała umrzeć przez to jak silne jest to uczucie...

-Nie mogę spać. Boję się.
-Czego?
-Że kiedy się obudzę, Ciebie nie będzie.
-Dopóki mnie pragniesz, nigdy Cię nie opuszczę.
-Więc obejmij mnie Nadziejo. Ukołysz mnie do snu...