Miałam wrażenie, że jestem najszczęśliwsza na świecie..choć to nie było
wrażenie, to było realne odczucie. Nigdy nie piłam alkoholu. Brzydziłam się nim.
Dziś piłam go jak czułość z serca mojego mężczyzny, jeszcze mojego.
Dławię się łzami i wspomnieniami. Czuję jak skręca mnie w środku świadomość tylu strat.
Kocham go jak jeszcze nigdy nie kochałam. Jak mam żyć z myślą, że może dziś ostatni
raz mnie trzymał za rękę, patrzył w oczy, całował.. Tak bardzo się boję, że będę
musiała żyć bez niego. Dawno się tak nie bałam.
Zaciskam zęby, ale to już nie pomaga. Chcę, żeby to On zaciskał moją dłoń.
Kolejny głęboki wdech (już nie wiem który), kolejne ukłucie w sercu.
Boże, karzesz mnie za wszystkie grzechy? Czy naprawdę byłam tak złym człowiekiem?!
Zrzucasz ciężar bólu rodziny na moje wątłe ramiona.
Chcę znowu topić się doznając Jego czułości i miłości.

Chcę znowu topić się doznając Twoją czułość i miłość.
Kocham Cię.
Twoja M.