Obietnic dawnych słowa
Pomiędzy bajki dziś chowam
“My”, “razem” i “na zawsze”
To już nie nasza mowa.

Zasuszam łzy jak kwiaty
Wkładając w baśni karty
By nie odżyły więcej,
Ubieram smutek w żarty.

I jeszcze tylko czasem
Przez jakaś krótka chwilę
Bez mego przyzwolenia
Panoszą się “motyle”

Lecz i im przyjdzie pora
Zasnąć na wieki wieków
Wszak trudno by coś żyło
W na wpół umarłym człowieku.

06.12.2013