Chwytasz dzień,
żyjesz chwilą.
Liczy się "tu i teraz".
Tylko "tu" , bo przecież ty wiesz,
że nie ma "tam".
Dobry ciuch, portfel, młodość,
zabawa, lekkość życia, wygoda.
Odpowiedzialność? Cierpienie?
Ominąć, pozbyć się,
to dla wrażliwych głupców.
Żyjesz przecież dla siebie,
nie dla innych - błyskawicznie ci podpowiedzą.
Dzieci? Ograniczają wolność.
No, ale skoro już są.... .
Udawane zainteresowanie,
macierzyństwo z przymusu.
Fikcyjne duchowo sakramenty,
bo wszyscy...
Rodzina do pierwszej stłuczki.
Pozory
Świat pozorów.
Iluzje tworzone na potrzeby własne. Piekło kobiet?

Świst szabel
odwiecznej walki serca z rozumem,
szczególnie dzisiaj donośny jest.
Pytanie tylko, czy rozum to rozum?
A serce? Czy ono zdało z miłości test ?
Czy szable dźwięczą dla niepoznaki,
by udać swej waleczności gest?
Czy zimnym głazem stało się serce,
a rozum dawno skradziony jest?

Mamo,
Twoje ciało należy do Ciebie!
Powiększasz to, czego masz mało,
odsysasz nadmiar, by wyglądało,
doklejasz rzęsy, doczepiasz włosy,
żebra wyjęłaś dla talii osy.
Poprawiasz, maskujesz, zmieniasz kształty,
lecz ja już jestem, to nie żarty!
*************************************
W swoim łonie masz mnie, małego człowieka.
Ja wprawdzie nie wiem, co mnie tu czeka,
lecz jestem, żyje, chcę być kochany.
Mój los zależy od Ciebie - Mamy.
Jeśli nie będę piękny i zdrowy,
jeśli pomylą się chromosomy,
czy [...]

Współcześni nowocześni
z dłońmi w smartfonów kajdanach,
na wygodnej kanapie,
nie pryczy,
z niewidocznymi kulami u nóg
- niewolnicy.
Bez walki, bez oporu.
Jeńcy postępującej technologii,
złodziejki czasu i pełni życia.

Uwielbiam ten czas, gdy słońce jeszcze w bloku startowym promienieje, przesuwając przesłonę nocy.

Noc jeszcze niewyspana
Poranek leniwy
Nad głową ściśle utkana
szara płachta
Ulicę w kąpieli
Jeszcze chwila ciszy,
zanim narodzi się dzień
Będzie nowy, bez zmarszczek
Czy on mnie ugości?
Czy miłe będzie to spotkanie?

Usiadłam z ciężką głową
Zamknęłam oczy
Przerzucam kanały moich wspomnień
Są zakłócenia
Brak obrazu
I tylko te nielubiane
Piksele się kłócą
Nie widzę ostro
Tego co było piękne
I brak czerwonego wina

Myśli się rodzą, kłębią, wirują,
dręczą, cisną, męczą, kotłują.
Myśl jak myzyka, nie zna granic,
może rozbawić lub serce ranić.
Myśli się myślą bez ustanku
w nocy, wieczorem i o poranku.
Kierują dobrem, kierują złem,
są szczęścia lub tragedii tłem.
Mogą budować, być przewodnie,
filozoficzne, tajne, swobodne.
A jak się rodzą, jak się myślą? [...]

Jedyny mężczyzna
Tylko on
Cud narodzin rozpłakanego szczęścia
Trzykrotny cud
Razem w słońcu nad ziemią
Razem w deszczu po błocie
Ponad trzydzieści lat
Duma
Radość
Spełnienie
Warto

wpatruję się w jego nurt
wartki i zdecydowany
nie zatrzymuje się
nie rozpamiętuje
nie wraca
spieszy
goni
dąży do celu
do głębi toni
po drodze opowiada śpiewem
gra na dzwonkach
syci ludzkie zmysły
leczy rany
poi ptaszynę spragnioną
jest głosem górskiej głuszy
cieszy oko
rzuca balsam duszy
żyje
daje nadzieję

Nauczyciel to:
pedagog, psycholog,
lekarz, pielęgniarka,
opiekun, szatniarz,
ochroniarz i niańka.
Oprócz tego: księgowy,
skarbnik, redaktor, referent,
scenarzysta, reżyser
osobisty trener.
Wielozadaniowość
w zawód jest wpisana, [...]

Gdyby sumienie nie było leniwe
i częściej dbało o duszy szaty,
życie wytwornym balem by było,
a człowiek w cnoty bogaty.

Dusza moja raz w sukni balowej
z koronkowym długim trenem,
lekko porusza się na palcach.
W takt jakiej muzyki? Nie wiem.
Innym razem umorusana
w koszuli brudnej grzechem,
zrezygnowana, umęczona
człapie jak starzec z ciężkim oddechem.
W nocy nie śpi, czuwa w mym wnętrzu,
przeglqda garderobę.
Rano ubiera się tak, jak się czuje, [...]

otwierasz oczy po nocy
skanujesz poprzedni dzień
karmisz od nowa myśli
tym co nie powinno
a zdarzyło się
zowu serce zakłuje
i ciężar obudzi duszę
po gramie
przez kilka dni
wylewasz żal
lub złość
aż głowa przerobi
przepracuje
odnajdzie sens

Nie rozdziobały nas kruki i wrony
Nie poddaliśmy się oprawcom
Nie ulegliśmy jako naród
Pokazaliśmy hart i męstwo
Po latach trudu ciągle jeszcze
Odżywa pokusa rozdziobania
Dziobami kłapią, atakują
Szukają szansy pokonania
Nie skubią żywcem
Szponami swemi nie rozrywają
Najpierw oswoić chcą ofiarę
Metodologią ogłupiają
Dlatego tylu targowiczan
Co stronę wroga wybierają
Ale to przecież nic nowego
Oni od dawna z nim trzymają
Na nic się zdadzą te zabiegi
Na nic donosy i fałszerstwa
Jeśli zabraknie sił patriotom
Niebo znów ześle Cud Zwycięstwa