Tysiące świateł cichutko płonie.
Cmentarz wieczorem,
jak nocny pejzaż miasta.
Z łuny bijącej ku niebu
modlitwa
o dar zbawienia wyrasta.
Płomień świecy to
wiara,
pamięć,
nadzieja,
światło. [...]

Dusza powraca z ramienia
Z radością wypełnia wnętrze
Nastrój nagle się zmienia
Gdy myśli płyną słoneczne

U ramion ich, jakby skrzydła
Nadzieję wzmacniają słowem
Modlitwę żarliwą wzniosły
Wzruszenie pochłania mowę

W koszu ukryły serdeczność
I słodki smak pokrzepienia
Dobre Anioły są wokół
Gdy życie barwy mi zmienia
A.Sz.

Świeżość zieleni dawno za nami,
Kłosy wysiały dorodne nasiona.
Jak manekiny na wietrze stoimy.
Natura stylistka okrywa ramiona.
Pająki tkają ażurowe kołnierze,
Rosa zdobi je kropel cekinami.
Piękno jeszcze zima wydobędzie,
Lukrując źdźbła, szronu igiełkami.
I choć tak stoimy, suche, pochylone,
Choć żywot nasz dobiega już końca,
Tak samo, jak w młodości zielonej,
Kochamy wschody i zachody słońca.

Słońce zaprasza na poranną kawę
Powietrze jednak surowe jak piernik
W wełnianych skarpetach i ciepłych kapciach
Witam przed domem miesiąc październik.

Historia Syna Bożego Jezusa Chrystusa
Na paciorkach rozważana
Ku czci Królowej Różańca Świętego
To Pompejańska piękna Litania
Modlitwa w wybranej intencji
Prośba przez serce Maryi
Cuda potrafi zdziałać
I cuda w życiu czyni
Wytrwałości w niej trzeba i oddania
Błagania i dziękczynienia
Nikt, kto po nią sięgnął
Nie doznał odrzucenia
Powiedziane wszak jest:
Nawet niegodni grzesznicy
Modląc się na Różańcu
Dostąpią łask skarbnicy
Moc tej modlitwy przeogromna
Niczym tu mądrość człowieka
Kto wierzy, niech po nią sięga
Niech sięga i dłużej nie czeka

Droga do celu ma różne odcienie
Ciężka bywa i wyboista,
Błotem umaże, pod górkę prowadzi,
Bywa też prosta, sucha i czysta.
Młodość pokona każdą trasę
Poradzi sobie z zakrętami,
Kiedy przemija jest inaczej,
Każdy kamyczek uwiera na niej.
Gdy jesień życia powolutku
Podąża w nasze ludzkie progi
Niech już przed nami pozostaną
Tylko słoneczne, jasne drogi.