Nie rozdziobały nas kruki i wrony
Nie poddaliśmy się oprawcom
Nie ulegliśmy jako naród
Pokazaliśmy hart i męstwo
Po latach trudu ciągle jeszcze
Odżywa pokusa rozdziobania
Dziobami kłapią, atakują
Szukają szansy pokonania
Nie skubią żywcem
Szponami swemi nie rozrywają
Najpierw oswoić chcą ofiarę
Metodologią ogłupiają
Dlatego tylu targowiczan
Co stronę wroga wybierają
Ale to przecież nic nowego
Oni od dawna z nim trzymają
Na nic się zdadzą te zabiegi
Na nic donosy i fałszerstwa
Jeśli zabraknie sił patriotom
Niebo znów ześle Cud Zwycięstwa

zawiało miłością
otworzyło się serce
z jasnej chmury
spadł deszcz namiętności
przemokłam doszczętnie
obwiniasz mnie?
ale to ty już dawno zabrałeś mi parasol

młode serce drżało
w obrazach i myślach ty
miejsca wciąż pachniały tobą
naszą swobodą kwitły bzy
stare schody o trzeciej rano
oddawały ciepło naszego spotkania
późne powroty do domu
westchnienia rozmyślania
i odjechałeś na zawsze
choć każdego roku wracałeś
byłeś w tych samych miejscach [...]

O wdzięczność tak trudno,
choć serce krew przelało.
Wiem, ile byś nie zrobił,
ludziom ciągle mało.
Pomagasz, nie oczekuj wdzięczności.
Spis własnych uczynków
usłyszysz w wieczności.

wpadła nagle
paletę barw rozrzuciła
pędzlem przeciągnęła
liście ususzyła
woal wiatru zerwała z szyi
łzami podtopiła
a to znowu
oczy przetarła
uśmiechem zwabiła
wiatr z pól zebrała
w kieszeni ukryła
i tak śmieje się lub mazgai
ubiera
rozbiera
chucha i dmucha
głaszcze lub doskwiera

kożuszek tłustej śmietanki
trzyma zawartość szklanki
śmietanka wysoka na dwa palce
smaczna
gęsta
kremowa się staje
bo naturalnie przecież powstaje
zupełnie odmiennie jej koleżanka
ta towarzyska znana śmietanka
nie dość że licha
napompowana
sztucznie na wierzchu podtrzymywana
to i bez smaku
i bez aromatu
każdy rozpozna ją z automatu
o sobie jednak ma dobre zdanie
któż jednak nie zna się na śmietanie

Ziemia jakby szybciej
obraca się wokół Słońca.
Godzina mniej minut ma.
W kalendarzu pozostał
poniedziałek i piątek.
A niedziela?
Niedziela tylko pół dnia trwa.
Tak biegnie czas.
Przyspiesza, nie czeka.
Mniej się śmiejemy,
dłużej goimy rany.
A rozmowy?
Coraz mniej słów.
Cocooning,
emotikony,
ekrany.

czas pojmowany subiektywnie
lata jak minuty
wczoraj dzieci
dziś stulatki
wczoraj pączki
dziś suche kwiatki
kiedy to się stało?
100 lat życia
tydzień kwitnienia
efekt ten sam
to samo poczucie czasu
czasem w tydzień można więcej
niż przez wiek