Nie ma nic cenniejszego nad życie!
Każde jest wielkim darem!
Kim zatem staje się człowiek,
jeśli zabijać dozwala prawem?

Jeśli pozwala niszczyć życie,
poczęte, bezbronne, delikatne?
Czy uzna wkrótce, że to podeszłe
też nie jest istnienia warte?

Czy homo to jeszcze sapiens?
Myśli jeszcze, przewiduje?
Czy homo irrationabilis,
bezmyślnie w świecie egzystuje?

XXI wiek - technologie, nowinki,
maszyny, sprzęt, cyfryzacja.
Duchowo jednak, coraz mniej homo.
Nowy gatunek? Barbaryzacja?

Niemi świadkowie ludzkich uczuć
Okazałe ich pnie i konary
Od lat przyglądają się scenom
Pożegnań, miłości, kłótni, zabawy

Na ławeczce przy alejce pary
Śmiech i czułe młodości spojrzenia
Huśtawki kołyszą dziecięcą radość
I wesołe jej głosu brzmienia

Czasem przysiądą gdzieś w cieniu
Panowie zmęczeni życiem
Toczą rozmowy, kłótnie, swary
Nie będąc przed spożyciem

A w dali często śpiew żałobny
Ceremonia ostatniej drogi,
Trąbki ton "Serdeczna Matko"
Szloch, a potem spokój błogi

Tak toczy się całe nasze życie
Jak liście barwy zmienia
A drzewa pod korą w słojach czasu
Znaczą kolejne pokolenia

Odnowa
Przed domem,
własny salon piękności.
Otoczony barwnym kwieciem
fotel przyjemności.

Aromaterapia
gratis.
Zapach jaśminowy
przepełnia zmysł węchu
w sposób bezfiolkowy. [...]

Cierpliwość
to czekanie
to wytrwałość
spokój
i opanowanie

Kto czekać potrafi
na sad kwitnący wiosną
z rozsianych pestek wzrosły
ten skosztuje owoców
a smak ich przenajsłodszy

By życie smakować
potrzebne czekanie
wytrwałość
spokój
i opanowanie

A świat pędzi
czekanie omija
gna
szaleje
cierpliwość zabija