wyprowadź proszę
moje myśli na spacer

w wyobraźni mojej
jest takie wielkie pole

marzenia tam się pasą
pragnienia jak gwiazdy świecą

złap moje myśli za rękę
przy tobie są bezpieczne

stawiaj kroki
w rytmie ich oddechów

spójrz im czasem w oczy
niech naiwnie wierzą

że to tylko spacer
a nie pożegnanie

Mówisz - nieważne
gdy z tęczy sypią się kolory
wpadając do studni czynią wodę zepsutą

Krzyczysz - nieważne !
choć słowa które użyto
wyryte są na kamiennych tablicach

Śmiejesz się - nieważne
gdy ziemia pod stopami Twymi roztwiera się
zwinnie przeskakujesz na bok

Szepczesz - nieważne
choć ja trzymam w dłoniach świat cały
i mam eliksir wiecznego życia

Czy kiedy stanę przed Tobą naga
i drżącymi ustami przylgnę do ciała Twego
też powiesz - nieważne ?

Ciężko być mędrcem pomiędzy głupcami
jedyną gwiazdą na niebie łysym
kroplą wody na bezkresnej pustyni
czcicielem prawdy w loży szyderców

Ciężko być różą na polu chwastów
cyganką wśród albinosów
słonym smakiem w oceanie słodyczy
świerszczem co gra mimo że grudzień

Ciężko być sobą, inności nie zatracić
nie zgubić lecz zyskać
zachować a nie stracić

Z drzew zaspanych
ocieka październik
niesie słońce zadumane
chłodem wiatru czadzi

Ja wśród zeschłych kłosów
stoję i wypatruję spełnienia
pusto wokoło
mgły poranne mi Ciebie pożarły

A cisza bawi się
i smutne melodie układa
modlę się ogarniając z twarzy liście
kwiaty umarły zabierając kolory światu

Ciebie wciąż nie ma i nie ma
księżyc jesienny zimny i zły
rozmawiać nie chce
A może jesień jest po to by czekać ?