Rok temu to tamtejsze problemy zdawały się być końcem świata. A teraz? Teraz wszystko zdawało się być trudniejsze. Wszystkie niewypowiedziane słowa, z łatwością przychodzące kłamstwa, rzeczy, o których nigdy nie chciała się dowiedzieć i choroby, których nigdy nie chciała poznać. Wszystko się zmieniło.

Choć na chwilę czas zawrócić
do minionego znów powrócić
Smutek w dali gdzieś porzucić
i zapomnieć wszystko skrócić
Ciągle męczą mnie wspomnienia
choć tym nie są, jak marzenia

Wciąż pamiętam nasz początek,
wspominanie rani niczym wrzątek.
Chyba nikt by wtedy nie uwierzył,
komu myśli swe powierzy.
Wciąż pamiętam te rozmowy,
nie wkurzały mnie namowy.
Miałam zawsze z kim pogadać,
i nie bałam się rozgadać.
Byłeś czymś w co uwierzyłam,
nazbyt dużo powierzyłam.
Popatrz co się teraz stało,
dzisiaj mnie jest Ciebie mało.
Rezygnuje z moich marzeń,
nie chcę więcej zbędnych wrażeń.
Nie zapomnę naszych rozmów,
choć dziś nie mam nawet snów.

Nazbyt często odchodziłam
i zbyt późno obudziłam
Wciąż pamiętam tamtych ludzi
każdy czasem się połudzi
Tak brakuje mi tych nocy
pisząc z Tobą miałam więcej mocy
Wciąż czekałam na wieczory
by z Tobą być do późnej pory
Tylko Ty to rozumiałeś
nigdy w oczy nie skłamałeś
Byłeś jak na niebie gwiazda
gdy znikała troska każda
Chyba tylko Ciebie miałam
a to wszystko zmarnowałam
Dziś przepraszam za me bycie
"docenicie, gdy stracicie"