Kochające prawdziwie serce, nigdy nie przestaje kochać... Teraz to wiem, choć nigdy w to nie wierzyłam.

Zraniłeś mnie swoją dozgonną "miłością", fałszywą zazdrością, więc już nie będę Twoją własnością!

Czy po tym wszystkim co razem przeszliśmy, nadal wierzę w miłość?
Oczywiście, że tak.

Jeżeli kiedykolwiek zapytasz, czy to wszystko było realne?
Odpowiem, że dla mnie to był tylko sen...

Najgorsze są moje wspomnienia, dlatego szybko zastępuje je nowymi!

Dlaczego nadal bym Ci wybaczyła, skoro moje serce jest martwe?

Nie da się trwale usunąć kogoś z serca, można tylko zapomnieć i udawać, że nic się z nami nie dzieje, kiedy widzimy naszą dawną miłość. Ale prawda jest taka, że zawsze gdy się miniemy to nasze serce znów zakołacze...

Wydaje mi się, że pragnę od życia tak niewiele, nie potrzebuję pieniędzy, wielkiego domu, samochodu, wycieczek... Pragnę tylko miłości, której i tak chodź tak bardzo się staram w dzisiejszych czasach nie mogę zdobyć.

Wiem, że to wszystko minie, pytanie kiedy? To tylko życie, ale czasem myślę, że nie dam rady znieść kolejnej dawki rozczarowań.

Ten ból sprawia, że nie potrafię już latać, nie widzę już kolorów... I każdego dnia zaczynam od nowa, nieudolną naukę.

Powoli nie boję się zmian, jestem nastawiona, że życie zmienia się jak w kalejdoskopie... Będąc w jednym punkcie nie żyłam, tylko funkcjonowałam... Szkoda tylko, że właściwie wtedy byłam najszczęśliwsza.

Walczę z uczuciami po stracie... To moja żałoba, straciłam miłość życia i najlepszego przyjaciela..

Takie dni są najgorsze... Słychać śpiew ptaków, szum drzew ale nie ma słońca.... Same chmury na moim niebie, znów jestem sama. I wiem, że jutro tez nie zaświeci dla mnie słońce...

Dobrze, że życie samo nas niesie i że nie mamy wpływu na wszystko, bo mogłoby być tragicznie, jeśli decydowalibyśmy o wszystkim sami.