1. Deklaracja
Dziś szklanka jest do połowy pełna. Niebo się rozjaśnia, pomimo ciemnych chmur. Zobaczyłam uśmiech kierowcy autobusu, który wcale się nie uśmiechał. Widziałam jak przechodzień palący papierosa, rzuca palenie.
Widziałam pustą, prostą drogę, mimo korku i zakrętów. Nagle było mi znów ciepło, a nie tylko cały czas zimno. Poczułam ulgę widząc,
że zostały tu jeszcze jakieś [...]
Wolność
Siadając na ławce poczułam jeszcze zapach dymu obok spadającego liścia
Z papierosa w opuszkach kobiety
dwa metry dalej
Próbowałam zasłonić bardziej swoje uda
Żeby ktoś nie pomyślał że jestem hmm
Nieładna
Niepasująca
Gruba
Ale po chwili stwierdzam że tego nie potrzebuję Nie potrzebuję mieć wrażenia
Że cały świat jest przeciwko mnie
Skoro to ja mogę być przeciwko światu
I kochać swoje grube uda
Wszystkie te dni, skąpane w biegu i niedoceneniu. Filiżanki, kubki, kubły kawy. Soniczne szczoteczki do zębów. Przylepione krople deszczu do szyby. Piąta trzydzieści, szósta trzydzieści. Jesteśmy w ciągłym ruchu, jak chomiki w kuli. Jesteśmy chomikami w ołówkowych spódnicach, koszulach i spodniach wyprasowanych w kant. Pochłonięci w prostokątne więzienia, pełne w pozornie satysfakcjonujące obrazy. Presja, by mieć dobre wyniki. Dobrą pracę. Dobry samochód. Dobre mieszkanie. Presja czasu. Lekcje francuskiego. Płatki śniegu na włosach. Wielkie białe talerze. Szerokie białe ściany. Minimalizm. Perfekcjonizm. Wszystko wydaje się takie nierealne. Świat w którym żyjemy to złudzenie. Iluzja, do której musimy wracać każdego poranka. I nagle pojawiasz się Ty. Niesamowicie prawdziwy w tak nieprawdziwej rzeczywistości. I sprawiasz, że wszystko inne kompletnie nie ma większego znaczenia.
Czuje bezsilność
Gdy wiem że
Nie mogę być częścią Twojej galaktyki
Ale gdy widzę twoje spojrzenie
Wiem że jestem całością
Czegoś zupełnie większego
Tak jakbyś
zamknął w swoich oczach całe uniwersum
Czuję bezsilność
Gdy wiem że
Nie mogę być częścią twojej galaktyki
Miałeś się mną opiekować
A jak zwykle muszę robić to sama
Skrzydła mi odleciały
I stałam się upadłym aniołem
Na mokrej pustyni był suchy piach
Ale jego fale zalały moje wnętrze
Wątroba
Żołądek
Nerki
Przypominały mi chmury
Zamknięte na niebie jak w klatce
K
Jestem jak samotny słowik
Nie lubię wiązać swoich skrzydeł
Ale dla Ciebie przykułabym się nawet do skały
Heroiczna jak Prometeusz
Chciałabym Ci dać ogień
30 czerwca?
Nie umiem spać
Bo wyobrażam sobie Twoje usta
Na mojej szyi
Delikatne jak płatki śniegu
Które widzę za oknem
I tęsknię za ich dotykiem
Którego doświadczyłam
Ale ciągle mi mało
"- Jesteś wyjątkowa
- Niby co jest we mnie takiego wyjątkowego?
- Oprócz wszystkiego to wszystko"
Pewnego dnia obudzimy się bez marzeń
Bo teraz są zbyt wielkie
Jak to jest
Że
Twój śmiech
To najpiękniejszy dźwięk na świecie
• 2019-09-27, godz. 21:14
• 2019-09-22, godz. 11:17
• 2019-09-18, godz. 23:44
• 2019-09-18, godz. 22:46
• 2019-09-18, godz. 20:18
• 2019-09-18, godz. 16:50
• 2019-09-17, godz. 19:17
• 2019-09-16, godz. 14:55
• 2019-09-16, godz. 13:39
• 2019-09-16, godz. 13:38
Bardzo ładnie :)