Gdybym nie była tak naiwna, nie potrafiłabym cieszyć się z tego, co mnie spotyka. Zaryzykuję i znów będę naiwna, aby przeżyć kolejne chwile szczęścia. W końcu te "chwile" zamienią się na "wieczność".

Po rozstaniu zabrał moją duszę i serce. Zostałam pusta, bo to On tworzył moje wnętrze. Był malarzem tworzącym swe dzieło, lecz zostało niedokończone przez moją niecierpliwość i głupotę.

Zamknięty krąg,
Labirynt, z którego nie ma wyjścia,
Pułapka, w której zostałam zamknięta,
Myśli się pogubiły w tym chaosie emocji,
Granice zostały przesunięte, aby w pewnym momencie
Po prostu zniknąć,
Tak, jak gdyby nigdy ich nie było...

Złamane obietnice,
Niespełnione prośby,
Uczucia głębokie nie mające przyszłości,
Doprowadzają do zguby duszę,
A potem ciało,
Żeby na koniec zostawić na dnie,
Samotności i niezrozumienia.