Takie dni to chwile gdy samotnie spadam w dół.
To są dni kiedy nie mam sił, świat pęka w pół i nikt nie wie kim jestem, dokąd idę czy jeszcze, gdzieś samotna stoję, ciągle jeszcze żyję, wierzę i jestem... Tętno zbyt szybkie, wysycham, płonę. Jak gąbka chłonę, choć nie chcę, bo cierpię, choć nie chcę...Boli mnie serce bez znieczulenia rzeczywistość okrutna, która tak przytłacza...

(Częściowo nie moje)

- Ale ja nie daje rady...
- Nikt nie powiedział, że życie będzie proste. Życie to ciągła walka o samego siebie - o bycie sobą wbrew temu co mówią inni. I właśnie to czyni smak zwycięstwa jeszcze lepszym.

Bez opamiętania zatracam się w kolejnych urojeniach
Teraz jestem a za chwilę mnie nie ma
Uciekam do krainy marzeń
Tam wszystko ma barwy i wiruje cały świat
Radośnie śpiewa ptak i zakwita milionowy kwiat
Na niebie błyszczą miliardy gwiazd
Dając nadzieję że nadejdzie ten czas
W którym spełnią się moje sny
W którym ja i ty nie rozdzielimy się
W którym uśmiech wypełnia każdy dzień
Bez opamiętania zatracam się w kolejnych urojeniach
Wierząc że to coś zmienia
Tymczasem moje życie to wielka scena
A każdy kolejny dzień to ściema
W tym teatrze codzienności
Nie ma miejsca dla miłości
I tylko smutek wciąż gości…

Dziś już nie rozumiem
Dziś już tego pojąć nie umiem
Jak to możliwe by jeden mały nieistotny fakt
Mógł zmienić ludzkie życie aż tak
Jak – powiedz mi jak?
W głowie wciąż mi gra tamta muzyka
Ta z przed tylu lat
I dźwięczą wciąż słowa które zmieniły świat
Mój świat
W niepamięć dziś chcę puścić wszystko to
W niepamięci zastygnąć na chwile dwie
Zapomnieć o Tobie i mnie
A jednak wciąż coś mi Ciebie przypomina
Wciąż z oczu sen spędza
Nie pozwala zasnąć
W mojej głowie natłok myśli wspomnień tamtych chwil
Wyjdź i zamknij za sobą drzwi
Zamknij je na klucz by nie wrócić nigdy już
Bym mogła znowu sama spać
By nabrał znów kolorów świat
W niepamięci zastygnąć na chwile dwie
I zapomnieć o Tobie i mnie
Tego właśnie chcę…