Gdy ją dotykał czuła lekkie, miłe dreszcze. Gdy na niego patrzyła nie czuła niczego szczególnego. Gdy widziała ze jest szczęśliwy cieszyła się razem z nim. Gdy nieporadnie prawił jej komplementy czuła rozpierającą dumę. Gdy kłócili się w żartach miała nadzieje że to sa stuprocentowe żarty. Gdy bolało ja coś lub gdy była smutna czuła że się o nią martwi. Nie, nie kochała go... Bynajmniej tak myślała, więc co to było?

Widział to tylko on, ten najstraszniejszego rodzaju smutek w jej oczach zakrywany nieszczerym uśmiechem, jednak tylko on potrafił zamienić go w szczerą radość. Ciągle martwił się by jej nie zranić, by nie zrobić krzywdy, Po prostu ja kochał.... do śmierci....