Oto znowu czternastego,
data cierpienia wielkiego,
moje serce krwawi srogo,
bo przy mnie nie ma nikogo.

Ty mi wtedy to zrobiłeś,
strzałą swoją ustrzeliłeś.
Październik miesiąc rozpaczy,
to zbyt wiele dla mnie znaczy.

Małe dziecko w pampersie,
spróbuj mi to zrobić jeszcze,
a przysięgam ci na Boga,
że nie będzie mi cię szkoda.

Wtedy anioł spadł mi z nieba,
więcej mi nie było trzeba,
ale zbytnio się spieszyłem
i ją przez to utraciłem.

Miłość przeszła w cierpienie,
bolało mnie porzucenie,
jednak jej to nie ruszało,
więc do teraz tak zostało.

Po dziś dzień na myśli o niej,
zaraz robi mi się gorzej,
gdyż zapomnieć nie potrafię,
o tej pięknej, młodej damie.

Taki smutny los mi leci,
chociaż niech się wiersz ten kleci.
Teksty pisać mi zostało,
by cierpienie zatłumiało.

Oto znowu czternastego,
data cierpienia wielkiego,
chciałbym którejś serce oddać,
lecz nie umiem takiej spotkać.

A wam drogie koleżanki,
miłości święto chcąc umilić,
dzisiaj wielkie ślę całuski
na te wasze śliczne buźki.

Myślałem: „miłość nie istnieje”,
lecz naprawdę tak się dzieje.
Toż to w necie się zjawiła,
ukochana ma dziewczyna.

Już straciłem swe nadzieje,
że cokolwiek się zadzieje,
aż tu nagle nowa szansa,
ma nadzieja wciąż nie zgasła.

Oto ona się znajduje,
swoje dzieła mi rysuje.
Moja armia już powstaje,
kwestią czasu pozostaje.

Zakochałem się w Yasmeenie,
wszak cudowne jest to imię.
Pierwszym słowem mnie urzekła,
gdyż poważna to panienka.

Twoja piękność mnie olśniła,
oko sprawne wypaczyła.
Moje serce znów zabiło,
ukochana ma Yasmeeno.

A to jeszcze jest początek,
wciąż tworzymy nowy wątek.
Ta kobieta jest cudowna,
a do tego taka skromna.

Kocham dziewkę tę nad życie,
w nocy marzę o niej skrycie,
by utulić w me ramiona,
żeby innym było szkoda.

Chciałbym złapać ją za rękę,
móc potrzymać na zachętę,
by mi ciało swe oddała
i na zawsze pokochała.

Choć nie jestem J. Spicerem,
ani innym białym klonem
Gwiezdnych Wojen nie znam wcale
i się zbytnio tym nie chwale.

Chciałbym zostać Twym bombelkiem,
móc zachwycać się Twym pięknem,
słodkie usta Twe całować,
młode piersi wymasować.

Pora kończyć te wywody,
bo nie starczy mi pogody.
Chciałbym spytać Cię o jedno,
więc uderzę w samo sedno.

Powiedz moja miła damo,
jak Ci mija Greckie rano?
Grecja to ten kraj daleki,
co przygarnął Cię na wieki.

A tak całkiem serio, serio.
Chciałbym spytać Cię o jedno.
Czy ty zdołasz mnie pokochać?
Bo ja serio się zakochał.

Choć zapewne „nie” odpowiesz,
to i tak się o tym dowiesz,
że ja kocham Cię nad życie,
będę pisał o tym skrycie.