Zaczekaj, jeszcze statek zapomnienia nie odpłynął,
nie skazujmy na zatonięcie (naszych) przeżyć.
Na naszą przeszłość, na naszą miłość, proszę cię.
Zaczekaj, jeszcze zostały w moich dłoniach muśnięcia by napełnić cię czułościami , zupełnie nowymi.
Zaczekaj trochę, jeszcze troszeczkę, zanim zabierzesz moje szczęście.
Zaczekaj, jeszcze zostały mi radości do podarowania tobie, mam tysiąc miłosnych nocy w prezencie, daję ci moje życie w zamian za to, że zostaniesz. Zaczekaj, nie zrozumie jutra, gdy odejdziesz.
I nawet jeśli ci pozwalam, byś swoją miłość zakłamywała, kochać cię będę, nawet jeśli ty tej miłości dla mnie nie będziesz miała.
Zaczekaj trochę.

Aniele nocy pozwól mi zabrać cię do szaleństwa.
Dam ci miłość mą pod światłem księżyca.
Sami: ty i ja w ciemnej nocy.
Boli, z instynktu i ze strachu przetrwam niepewność.
Kwestia impulsu niespodzianka i pragnienie nie wierzyć że mam ją blisko.
Krążę za winem na jej ustach w nieprawdziwej grze miłości.
Ucieka świat przez te wielkie oczy.
Podpisano, że niebo jest dwóch.
Jej postać mnie rzuciła i godziny spiskują z chęciami znalezienia się na osobności, nie będzie nic co zepsuje to zaklęcie nie będzie sposobu na znalezienie ochrony.

Jak bardzo boli obserwowanie, jak niebo spada jak krople deszczu na ciało.
Szukałam Ciebie, wymyśliłam w każdym złamanym śnie z resztek mojej wiary.

A ty niemożliwa do zapomnienia, obojętna na moją kruchość.
Jak gdyby nigdy nic, a więc jestem tutaj ze złamanymi skrzydłami i zapytaniem dlaczego?

Jestem tutaj, zdesperowana, rozerwana na tysiąc kawałków, padam u twych stóp.
Jak kawałek przeszłości, który nie wie jak ma się zachować,gotowy na wszystko,aby tylko wrócić do wód twojej miłości, która ugasza moje pragnienie.

I o to jestem we wczorajszych łzach.
Tak jak za pierwszym razem.

Śnij Wraz z jakimś porankiem, nowy świat powinien nadejść.
Wierz to jest bardzo możliwe jeżeli jesteś zdecydowana.
Śnij Że nie istnieją granice i miłość bez przeszkód.
Nie patrz do tyłu żyj z uczuciem.
Że ponownie poczujesz, będziesz żyła .
Na twojej drodze nowe przeznaczenie słońce zaświeci.
Gdzie Dusze łączą się w światło, dobro i miłość odrodzą się na nowo.
A w dniu kiedy sie spotkamy,ten sen zmienisz.
Nie będzie istniał nikt co zniszczyłby Prawdę o twojej duszy.

Żyję automatycznie w rutynie Będąc zakładniczką mej samotności.
Wciąż czekając na ciebie Wszystko jest niczym Nic mnie nie obchodzi.
Moje dni mijają bez przeszkód Wciąż tęskniąc za tobą.
Rozmyślam o tobie Czując cię Dotykając cię Ale tylko w mojej skórze.
Jeśli cię nie ma Jestem pustynią Niewolnikiem własnego uporu.
To nieprawda, że dotarliśmy do końca Nie chcę zapomnieć Chociaż nie ma odwrotu. Pozwól mi żyć w mej fałszywej rzeczywistości.
Nie chcę zapomnieć Chociaż coraz bardziej boli.
Nie pozwolę ci odejść Bo nie jestem w stanie.
Nie, nie jestem w stanie Nie chcę zapomnieć o tobie.
Tyle tutaj przestrzeni Ponieważ wspomnienia Zajęły każde miejsce, jakie dzieliliśmy.
A chociaż zewnętrzny świat toczy się normalnie Wewnątrz odczuwam huragan
wykańczający mnie.
I wciąż tak Trzymam się ciebie I tego, co było Choć tylko we mnie.
Podczas gdy żyjesz wewnątrz Nie oczekuję, że odejdziesz Bo tylko tutaj Wciąż jesteś częścią mnie.

Jeśli to prawda, że odchodzisz I nie zamierzasz zawrócić.
Już wiem dobrze co powiesz Już wiem że będziesz kłamać .
Nic więcej Spójrz na moją twarz, prosze, nie bądź tchórzem.
Twoje kłamstwa pojawiły się zbyt późno Nie ma nikogo kto by nas uratował .
Spójrz na moją twarz i nie kłam że płaczesz Jeśli tak łatwo się zakochujesz .
A nasza miłość trwała zaledwie kilka godzin.
Nigdy nie jest winny ten kto rani lub kto płacze.
Winnym jest ten kto się zakocha.
Oddychać, pragnąć krzyczeć I nie móc cię nienawidzić .
Wiem, że mówiłam za dużo I to co zostało powiedziane, jest wystarczające
Nie ma niczego więcej.

Odbierz mi wszystko, zostaw mnie .
Ale w świecie, gdzie Ty będziesz u mojego boku.
Zachmurz mi niebo, usuń mi grunt, Tak, że gdybym upadł spocznę w Tobie.
Ale jesteś zakazana I każda ulica ma mur przy wyjściu.
Powiedz mi, jak nie zatracić się w Twoim spojrzeniu?
Jak udawać, że nic nie czuję?
Jak posłuchać rozsądku?
Jeśli to, że mam Cię blisko jest moim bólem .
Jeśli złe jest słowo nasza miła Jak znieczulić serce?
Jeśli Ty to wiesz, powiedz mi jak?...
Jeśli Ty to wiesz, powiedz mi jak?...
Ukradnij mi czas, skróć mi powietrze.
Ale tego snu nikt mi nie odbierze!
Chociaż jesteś zakazana I każdy raz jest kolejnym punktem wyjścia.
Powiedz mi, jak nie zatracić się w Twoim spojrzeniu?
Jak udawać, że nic nie czuję?
Jak posłuchać rozsądku?
Jak znieczulić serce?
Jeśli Ty to wiesz, powiedz mi jak?...
Powiedz mi!...
To prawie zabójstwo, to szaleństwo że kochamy się w ukryciu .

Ta nieobecność.
Obudzić się w zimnej otchłani twojej nieobecności.
Jest błaganiem o godziny stracone w moim pokoju.
Wspominaniem każdej łzy, która była tak bardzo nasza.
Moja dusza się wykrwawia, moja dusza się wykrwawia
Jest przemierzaniem ścieżki, która zapisywaliśmy razem.
Jest dotykaniem głębokiej ciszy w sercu.
Uciekaniem po wyrwach głębokiej miłości.
Kłamaniem znowu aby odrzucić twoją nieobecność.
Ta nieobecność tak wielka, Tak ciężka, tak głęboka Która szatkuje na kawałki.
Mój rozum. Tą nieobecność o dartą, Z wątpliwości i cieni Wbija mi twoja miłość .
Ta nieobecność, która boli.
W głębi duszy Która pali w środku Mój sen i mój spokój .
Ta nieobecność z lodu, Ta niekończąca się nieobecność, Dniami i nocami Nie ma końca. To było tak łatwo powiedzieć, Że pożegnanie uzdrowiłoby Wbite drzazgi,.
W twojej duszy i mojej Ta nieobecność krzyczy na mnie,
Ze kończy się życie Bo nie wrócisz, nie wrócisz.
Widzisz chyba, twoja gra do niczego nie doprowadziła.
Bo nic nie poradzi czas w cieniu mojej samotności.

To jest mój grzech, jaki jest twój?
Moim grzechem jesteś ty.
Moje przeznaczenie zostało już przypieczętowane do twojego.
Ofiarowałam ci swoje serce.
I choć świat próbował rozdzielić nasze drogi, nigdy nie zapomniałam...
Twoje pieszczoty naznaczyły moje ciało a twój głos moje serce.
W twych ramionach odnalazłam niebo a w twoich oczach wiarę...
Ty jesteś, tylko ty, powodem dla którego będę żyć.
Moim grzechem jesteś ty...
Zawsze cię kochałam.
Jak trudno udawać, że przeszłość nie istnieje, wciąż jesteś tutaj przy mnie.
Pomimo bólu twoje wspomnienie trwa, podążam za tobą...
Twoje pieszczoty naznaczyły moje ciało a twój głos moje serce.
W twych ramionach odnalazłam niebo a w twoich oczach wiarę.
Moim grzechem jesteś ty... Zawsze cię kochałam... i na zawsze będę.

Zgaszę światło by myśleć o tobie
I tak dam się ponieść wyobraźni.
Tam gdzie wszystko mogę, gdzie nie ma rzeczy niemożliwych.
Mógłbym żyć złudzeniami, bo wtedy jestem szczęśliwy.
Jak cię obejmę? Ile razy pocałuję?
Moje coraz gorętsze pragnienia spełniają się na tobie.
Pogryzę twe wargi, najem się tobą I dlatego zgaszę światło.
Żeby myśleć o tobie Nauczyłam się z tobą Że istnieją nowe i lepsze uczucia.
Nauczyłam się z tobą Poznawać na nowo świat,
Świat złudzeń Nauczyłam się Że tydzień ma więcej niż siedem dni.
Doświadczać licznych przyjemności.
Nauczyłam się z tobą Że twoja obecność nie zmieni się dla nikogo.
Nauczyłam się Że pocałunek może być słodszy i głębszy.
Że mogę odejść z tego świata choćby jutro.
Pięknych chwil, które przeżyłam z Tobą I nauczyłam się z Tobą Że narodziłam się tego dnia gdy cię poznałam.

Klepsydra powoli Przelewa czas,
który zostawiasz za sobą I życie nie może czekać.
Aż nadejdzie idealny moment.
Wszystko to czego nigdy nie odważyłam się powiedzieć.
Wszystko to co mogło być i to zostawiłam.
Już nie będę kryształowym posągiem.
Nie zmarnuję ani minuty więcej.
Dzisiaj spacerowałam i pozwoliłam By wiatr wiał jak wczoraj.
I z tuszem mojej wiary Napisałam moją nową historię.
Bo tym razem to jest moja decyzja.
Posłuchałam serca I bez strachu oddałam się.
Każdą sekundą żyję Czas jest mądry nie może się mylić.
A rzeczy dzieją się wtedy, kiedy muszą się dziać.

To nie wina życia Ani tego, który Cię skrzywdził.
Ty sama się ranisz Zachęcając go do miłości wirtualnej.
To nie wina księżyca Ani nieba, ani słońca.
Twój instynkt wciąż jest chory.
Twoje serce nie potrafi wyciągnąć lekcji.
Ty zawsze się okłamywałaś zagubiona w jego spojrzeniu.
Dlaczego wciąż szukasz tam, gdzie już nic nie ma?
Obudź się absurdalna, Nie podążaj za ciemnością,
On nigdy Cię nie kochał, On tylko pozwolił spróbować Ci szaleństwa.
Obudź się absurdalna, To nie jest życie,
Otwórz oczy I popchnij w zapomnienie jego pocałunki.
Nie bądź absurdalna, Zawsze nadchodzi lato Lato po zimie.
Podnieś się z ziemi, A zobaczę, jak latasz.
Znasz tą grę, Gdzie już wiesz, że nie wygrasz.
Ty zawsze się okłamywałaś zagubiona w jego spojrzeniu.
Dlaczego teraz wciąż szukasz tam, gdzie już nic nie ma?

Właśnie teraz, kiedy już wyjechałeś
Powiedzieli mi, że mnie oszukałeś.
Dlaczego nagle masz tylu wrogów?
Dlaczego muszę cię przepraszać?
Jeśli kłamią, proszę wstaw się za sobą.
Wiem, że nie, bo mówią prawdę
Szkoda, że ​​zawsze będziesz mnie ranić.
I winny czy nie?
Co mogę teraz zrobić?
Okłamuj mnie jak zawsze.
Proszę, okłam mnie.
muszę ci uwierzyć.
Przekonaj mnie.
Okłamuj mnie z pocałunkiem.
Niech to wygląda jak miłość.
muszę cię kochać.
Nie mam już prawa niczego Ci wyrzucać.
Cóż, nic nie zostało z ciebie, ze mnie, z wczoraj.
Szkoda, nasza historia mogła być fantastyczna.
A teraz powiedz mi moją miłość.
Kto cię obroni?

Siła miłości zmieniła na lepsze.
Wypełnia moje serce księżycami i gwiazdami.
Nauczyłam się przenosić góry i prawie przypadkowo porzuciłam bariery.
Dla mnie już nie ma żadnych granic.
Trudno w to uwierzyć ale łatwo żyć, jeśli się zakochasz.
Jestem jaka jestem, siłą miłości.
I jestem w stanie zatrzymać księżyc w pocałunku i zmienić kierunek wiatru.
Prawie przypadkowo, stałam się właścicielem czasu.
Tajemnica tkwi w tym, że naprawdę Cię kocham.
A moc miłości uczyniła ze mnie lepszego człowieka.
Lepszego niż byłam Tak siła miłości.
Sprawia, że Życie zaczyna się zmieniać ludzie nie potrafią tego zrozumieć a przecież tak
łatwo się lata. Miłość jest sztuką siłą miłowania.

Dziś noc jest pusta.
Przez pożegnanie, które zna samotność.
Zostawiła mi swoje pożegnanie,
które mój balkon zdaje się wzdychać.
Poprzez cień patrzę na niebo.
Że płacze moja cisza bo ona nie wróci księżycu.
Powiedz jej, że ją kocham że bez jej miłości umieram.
Powiedz mi, gdzie ona jest być może ją kiedyś spotkam.
Pod niebem połączonym z morzem będzie gwiazdą,
która odeszła aby nigdy nie wrócić,
być może musiałem ją stracić.
Aby móc tak śnić o przeszłości, kiedy ją kochałem
która nigdy nie umrze.