Chodzi o to, że kochałam go zbyt mocno. Zbyt mocno i zbyt prawdziwie by kazać mu zostać kiedy chciał odejść. Bo miłość, wbrew powszechnym osądom, nie polega na byciu ze sobą ale na byciu sobą. Czasami nie potrafimy być sobą przy osobach, które nas kochają, a one, jeśli rzeczywiście nas kochają, powinny pozwolić nam odejść. Na tym właśnie polega miłość.

Potrzebuję moich przyjaciół, bo gdy zechcę odetchnąć, kto inny dotrzyma mi kroku?

Może i jestem mała w porównaniu do całego ogromu tego świata, ale moje marzenia... One są wielkie....

Chciałabym być człowiekiem, który w rozmówcy zostawia pewien niedosyt i napięcie... Człowiekiem intrygująco- przejmującym...

Nie boję się popełniać błędów... Może w końcu mnie czegoś nauczą...

Ciekawe, czy kiedy odejdę, nadal będziesz taki pewny siebie...

... a cisza grała melodię, słyszalną tylko dla nielicznych...

Jeśli kogoś kochasz, nawet cisza między wami jest elektryzująca...

Nie będę się wstydzić tego, kim jestem, jaka jestem, ani jaka będę... Wstydzić mogą się ludzie, którzy tego nie szanują...

Gdy kochasz kobietę, staje się ona dla Ciebie najpiękniejszą rzeczą na świecie. Każdy jej oddech na Twojej szyi, każdy dotyk jest na wagę złota....
Tak przynajmniej mówią mężczyźni...

Był jej największym skarbem, takim, o jakim każdy pirat mógłby tylko marzyć, ale jak każdy dobry pirat musiała w końcu zakopać swój skarb, a razem z nim wspomnienia...