Przecieram oczy po raz drugi.
Teraz widzę to trochę inaczej.
Być może sprawiłeś, że tamta Ja obumarła.

Bezbronnie oddałam się w Twoje ręce,
bez cienia podejrzeń, bez...
Teraz spokojnie oddycham,
gdy wracam do Ciebie myślami,
po raz drugi,
jak wtedy.

Ukradnę Twe serce,
zapiszesz mnie w zmysłach,
będę Tobą,
znowu.

Będziesz moją nadzieją,
Zapachem przyjemności,
Obietnicą na jutro
Będziesz moim Aniołem,
kolejny raz.

Jego ciało było
niebiańsko gładkie, a
Dusza równa
i mej duszy.
Wzrok podatny
na czuły dotyk,
a myśli jakże odważnie niegrzeczne.

Podchodził drapieżnie
z zachętą wołając
i prosił do siebie
ochoczo wzdychając.

Wpadłszy w bezdech
straciłam ubranie
i stojąc w bieliźnie
czekałam na brnięcie.
Pośpiesznie rozpinam
koszulę Kastora,
czekając na rewanż
pociągam go dalej.

Tak dziko, bezwzględnie,
rzucając się na bok
wciąż szepcę i proszę
o żwawsze zagranie.

Zanurzam paznokcie
w jedwabistej skórze.
Stopuję tą chwilę
w rozkoszy największej.

I krzyczę, i proszę,
i chcę coraz więcej,
być jego, to zaszczyt,
cóż jeszcze się marzy ?

Otwieram oczy
w słonecznym poranku,
a ciepłe promienie
otulą me ciało.

Pościel pachnąca
miłością namiętną,
a brak kochanka
nie dręczy już wcale…

Tą ciszą zaraz umrę,
W godzinie nieodpowiedniej.
Tej ciszy nie usidlę,
Nie zamknę w czystej przestrzeni.
Choć trudno przełamać czas,
Poświęcę się.
Magiczna różdżką rozproszę ją,
Roztopię tę ciszę jedną małą łzą.

Para kochanków,
Jak ogień i woda.

Łączymy się w jedność.
Począwszy od duszy,
A kończąc na ciele.

I trwamy w tym stanie
Błogim od nowa,
By moc zaspokoić fantazje
Bez słowa.

A miłość w nas huczy
I prosi o jeszcze.

Bez zbędnych wskazówek
Kroczymy po ścieżce
Pragnienia, pod wiatr, bez zwątpienia.
Bezwładni, oddani, kochankowie życia.