Myśli — aforystokrata

Tyle możemy wiedzieć w życiu o śmierci, ile w dzień widzieć ciemności zamykając powiekami przed światłem oczy.

Nie wiesz, czym jest tęsknota póki wierzysz, że od utraconego szczęścia drogą jest ucieczka w zapomnienie i nie wiesz, czym jest utracone szczęście, póki tęsknotą nie będziesz szukał w swej pamięci jego bosych śladów wśród piasków czasu.

Nie masz czym się chwalić, gdy prawda leży po twojej stronie, bo oznacza to tylko tyle, że nie pomogłeś jej się podnieść.

Lustra są po to, aby też mogli z wzajemnością od pierwszego wejrzenia w kimś zakochać się ci, na których nikt nie patrzy.

Słowa są potrzebne tym, którzy milczą w obcych sobie językach, stąd nikomu bardziej nie jest potrzebne współmilczenie niż tym, którzy rozumieją się bez słów.

Niewiele wie o Polakach i jeszcze mniej o kobietach ten, kto wierzy, że wystarczy kilka rozbiorów, by skutecznie dokonać ich zaboru.

W tłumie zawsze będziesz emigrantem, gdy wolność jest twą ojczyzną.

Najjaśniejszą z gwiazd nocy wspomnień jest tlący się wciąż w nas umarłej miłości zimny płomień.

Z góry dziękuję wszystkim darczyńcom za najzjadliwszą krytykę i brak polubień, bo dzięki waszej hojności ma droga do doskonałości prędko się nie skończy.

Męskiej wiary w kobiety żony są katechetkami, kochanki kapłankami, matki pierwszymi apostołami.

W miłości każdą sytością jesteś o krok bliżej śmierci głodowej.

Słowa są jak letni deszcz: gęsto padają, szybko spływają i rzadko głębiej wsiąkają.