Myśli — aforystokrata

Marzeniami w człowieku zaczyna się wiosna, spełnieniami lato, wspomnieniami jesień, zapomnieniem zima.

Pamiętamy o tych, dla których potrafimy się zapomnieć i zapominamy się dla tych, którzy potrafią o nas pamiętać.

Dla spragnionych bliskości innych ludzi tłum jest jak morze: miliardy metrów sześciennych wody, pośród których usycha się w samotności z pragnienia.

Jeżeli do prawdziwego poznania rzeczy potrzebny jest duży dystans, to nikt nie zna prawdy lepiej niż fałsz, bo on ma do niej dystans największy.

Mężczyzna najczęściej wtedy błądzi po życiowym bezdrożu, gdy żadna kobieta nie jest dlań drogą.

Piekło to slumsy "lepszego świata" - im więcej mieszka tam ludzi, tym mniej on się różni od tego naszego.

Gdy w mieszkaniu swojego życia nie masz żadnych bliskich ci domowników, to sam w nim często czujesz się tylko lokatorem.

Bądźmy w życiu optymistami skoro naprawdę nieszczęśliwych wypadków się w nim nie przeżywa, bo te zawsze kończą się śmiercią.

Nie myśli się o tych, do których się nic nie czuje i nie czuje się nic do tych, o których się nie myśli zatem serce i rozum są w człowieku zgodną parą, a nie skłóconymi singlami.

Pierwsza kobieta, w której mężczyzna po raz pierwszy w swym życiu zakochuje się od pierwszego wejrzenia - matka.

Największym głupstwem, jakie ludzie potrafią popełnić z miłości jest nienawiść.

Lepsze jutro jest jak horyzont: optymiści słusznie twierdzą, że mamy je w życiu wciąż przed sobą, pesymiści równie słusznie uważają, że nigdy tam nie dojdziemy.

Jeśli chcesz mieć w swoim życiu dobrą rolę, to stań się uprawiającym ją gospodarzem, a nie odgrywającym aktorem.

Aby być życiowym optymistą trzeba codziennie pamiętać o tym, że jutro będzie lepiej i zapomnieć, że wczoraj było tak samo.