Myśli — aforystokrata

W miłości każdą sytością jesteś o krok bliżej śmierci głodowej.

Słowa są jak letni deszcz: gęsto padają, szybko spływają i rzadko głębiej wsiąkają.

Zdywersyfikujmy rynek gazu i demokracji na świecie
z pierwszego wyrzucając Rosję, z drugiego USA i UE.

Ludzkie plany są jak pisklęta w gnieździe z kukułczym jajem losu - nim zdołają wyfrunąć w błękit nieba ocalenia, żarłoczne pisklę losu wyrzuci je z kołyski istnienia.

Ileż świat byłby piękniejszy, gdyby ludzie nie płacili by sobie w nim ciągle pięknym za nadobne.

Mądry człowiek nie potrzebuje na życie żadnych recept bo wie, że ono nie jest chorobą.

Im oryginalniejsze jest marzenie, tym trudniej jest skopiować je spełnieniem.

Pamięć to dzień ludzkiego wnętrza, zapomnienie to noc, wspomnienia to gwiazdy - im bliżej życiem zimy, tym dni są coraz krótsze i częściej patrzymy w gwiazdy, które nigdy nie są piękniejsze niż w mroźne noce opuszczenia przez wszystkich zapomnieniem.

W życiu jesteśmy wystarczająco długo gośćmi, aby odchodząc stąd stać się na zawsze cudzoziemcami.

Zakochani w innych to misjonarze wiary w ludzi, zakochani w sobie to zapyziali jej proboszczowie.

Życie w społeczeństwie to taki bieg sztafetowy, w którym zawodnicy ścigają się ze sobą o pałeczkę pierwszeństwa aby następnie przekazać ją własnym dzieciom.

Kobieta naprawdę grzechu warta skusi nawet do świętości czarta.

Ludźmi, którzy najkonsekwentniej i wbrew wszystkim chodzą w życiu własnymi drogami są niestety najczęściej tylko zboczeńcy.