Jeśli chcesz coś w życiu zrobić, skłam sobie, że musisz, a nie będziesz tracił czasu na zastanawianie się nad tym, czy powinieneś.

Jeśli chcesz w swym życiu kogoś przekląć, to go zapomnij, jeśli chcesz o nim pamiętać, to wciąż go przeklinaj.

Śmierć jest czymś tak niezwykle absurdalnym, że traktowanie jej jako czegoś naturalnego uwłacza geniuszowi Stwórcy.

Myślenie to wczytywanie się w siebie, mówienie to wpisywanie się w innych.

Poezja bez rymu jest jak kobieta bez biustonosza: nieelegancko swobodna.

Książki i kobiety

Nie czytana książka to niczyją żądzą nie tknięta dziewica
to motyl, którego skrzydłami się kwiat nie zachwyca
to mniszka opuszczona przez swojego Pana
to bajka nigdy dzieciom nie opowiedziana
to nie rozbrzmiewająca echem modlitw kapica
to czekająca na swe odkrycie ciszy tajemnica.

Kobieta w męskich pragnieniach nigdy nie kochana
jest jak dziewicza książka- ta nie przeczytana
co skrywa ląd nie znany w tysiącu stronicach
czekając swojego Kolumba w tęsknoty krynicach
co wiatrem przeznaczeń pchany ku niej przypłynie
Nowy Świat odkrywając w jej samotności krainie.
Stąd do męskiego rodu ten apel poety:
czytajcie nie czytane książki i ...kobiety!

Dopiero wtedy zrobią z ciebie świętego
gdy nie nadajesz się już do niczego.

Ostatnie wspomnienie

Utrudzony niczym ptak wędrówką po otchłani nieba
powróciłem wreszcie ciszą nie do siebie
ległwszy w czterech zimnych ścianach mroku
wspominam pogrzeb swój krok po kroku.

Pięknie mnie nań grabarze wystroili
lśniące buty i nowy garnitur włożyli
dwa razy zaciąwszy, ogolili dość niedbale
lecz żem nieboszczyk, nie bolało mnie wcale.

Później się ze mną rodzina tkliwie żegnała
żem młody truposz więc rzewnie płakała
chciałem coś rzec nawet ze śmiercią zdławionej gardzieli
lecz nimem [...]

Tylko człowiek niedorozwinięty może się ciągle w życiu rozwijać, ci rozwinięci muszą się stąd zwijać.

Syn marnotrawny

Nie wrócę już Ojcze do ciebie
zbyt obco mi w Twoim niebie
nie odnajdę już adresu Domu Pana
nazbyt sztywne są me kolana.

Nie strasz mnie wydziedziczeniem w piekle - proszę
los swój do aż do końca dumnie zniosę
nie zatańczę już modlitwą w wiary obłędzie
więc niechaj co ma być, niech będzie. [...]

Aby nadzieja mogła umrzeć w życiu jako ostatnia, musi wiele razy w nim zmartwychwstawać.

Anons matrymonialny

Wędrowną karawaną bezdrożnego życia znużony
wygasłym płomieniem miłości spopielony
przez wiarę i nadzieję dawno porzucony
z Nicością pragnę zostać zaślubiony.

Sens życia dla niej utraciłem
wszystkie mosty za sobą spaliłem
szczęścia już pieszczoty nie chcę
więc chyba ta pani mnie zechce? [...]