Poznasz czym jest szczęście, gdy spełnią się niektóre twe marzenia, bo gdy spełnią się wszystkie, to poznasz czym jest nuda.

Gdy w samotności czujesz się być cudzoziemcem, to wolność nie jest twą ojczyzną.

Nie uczyli byśmy się aż tak wiele rozstaniami, gdybyśmy nie byli w miłości aż takimi nieukami.

Gdy wierzysz, że niebo jest twą ojczyzną przeklinając ulotność życia, to jesteś jak ptak, co podcina własne skrzydła.

Bez wielkich postów i adwentów samotności nie było by świąt wielkiej miłości.

Przez nikogo nie słuchany rzucasz na wiatr swe słowa
słuchający tylko siebie rzucasz na wiatr swe milczenie.

Im w swym romantyzmie jesteś bardziej autentyczny, tym mniej wzajemność przeszkadza ci w tym, by w miłości być nieszczęśliwym.

Gdy bez autoironii chcesz operować dowcipem, to z chirurga stajesz się rzeźnikiem.

W tłumie życie staje się zakaźną chorobą, przez którą można przejść... bezobjawowo.

Cierpienie jest pogorzeliskiem tego, czego tęsknota jest iskrą, smutek płomieniem a łzy benzyną.

Jakiego trzeba wyhodować w sobie egoistę by w tragedii spadających gwiazd chcieć spełniania własnych życzeń?!

Gdy tracąc sens twe życie nie staje się bezsensowne, to żyjesz już tylko dla wspomnień.

Póki wątpisz, że twa wolność może stać się niewolą, to prawdziwa samotność jeszcze przed tobą.

Gdy w miłości potrzeba ci słów, to twe serce jest krótkowidzem, gdy nie potrzeba ci milczenia, to będzie w niej krótko... aktorem.