Śmierć to nieśmiertelne ludzkie złudzenie, że wszystkie drogi donikąd wiodą w to samo miejsce.

Bez chłodu czyjejś samotności pustką po sobie nie pozostawisz w świecie ani jednego miejsca, które doznało twego ciepła.

Przeglądając się w oczach innych barwami swego świata urodziwi szukają tam lustra, piękni odnajdują światło.

Gdy chcesz iść samotnie zrób najpierw kilka kroków tylko na jednej nodze i odpowiedz sobie, czy tak ma wyglądać twa podróż przez życie.

Im mniej władzy ma twa uroda, tym więcej urody ma dla ciebie władza.

Gdy w braku prawdy nie odróżniasz fałszu od złudzenia, to jakbyś w braku światła nie odróżniał nocy od cienia.

Gdy ktoś stanie ci się wrogiem, to do rodzenia w świecie zła znalazłeś właśnie swą drugą połowę.

Im krócej po rozstaniu potrzebujesz być samotny, tym mniej związek, który cię z kimś łączył zasługuje na miano prawdziwej miłości.

Gdy oddzielisz miłość od przyjaźni to tak, jakbyś w płomieniu chciał czuć tylko ciepło i nie chciał widzieć jego światła.

Gdy zbyt długo szukasz czekaniem, to prócz samotności trudno cię będzie komuś znaleźć.

Ludzkie plany są tyle warte, co prognozy pogody, w których zawsze świeciło by słońce.

Ileż trudniej było by w życiu o radość, gdyby ze smutku można było się leczyć tylko prawdą.

Z nagości prawdy wtedy ukazuje się człowiekowi najwięcej, gdy jej ciszę ubiera tylko we własne milczenie.

Poznasz czym jest szczęście, gdy spełnią się niektóre twe marzenia, bo gdy spełnią się wszystkie, to poznasz czym jest nuda.

Gdy w samotności czujesz się być cudzoziemcem, to wolność nie jest twą ojczyzną.