Póki wątpisz, że twa wolność może stać się niewolą, to prawdziwa samotność jeszcze przed tobą.

Gdy w miłości potrzeba ci słów, to twe serce jest krótkowidzem, gdy nie potrzeba ci milczenia, to będzie w niej krótko... aktorem.

Im stajesz się dojrzalszy, tym mniej śmierć jest dla ciebie rozstaniem z życiem a bardziej życie staje ci się spotkaniem ze śmiercią.

Czym jest patrzenie w słuchaniu cielesnego piękna, tym jest milczenie patrzeniu w piękno czyjejś duszy.

Gdy żałujesz tylko tego, że czegokolwiek żałowałeś to naprawdę kochałeś.

Najlepszym dowodem twej niewiary jest to, że twa wiara wciąż potrzebuje dowodów.

Wiara w Boga bez wiary w innych ludzi oznacza, że poziom skrajnego fanatyzmu osiągnęła już w tobie wiara... w samego siebie.

Grafomanem możesz zostać dla innych na dwa sposoby: gdy piszesz komuś byle co lub gdy coś jest czytane przez byle kogo.

Gdy przyjaźń chcesz oddzielić od miłości to tak, jakbyś wspólną z kimś drogę chciał oddzielić od wspólnej z nim wędrówki.

Kto chadza ścieżkami natchnienia, temu częściej bliżej do szaleństwa, niż do dzieła.

Błądzić tak łatwo i zawrócić tak trudno, że błądzenie nie jest w życiu bezdrożem, lecz bardziej autostradą.

Gdybyśmy równie namiętnie potrafili się ze sobą przyjaźnić jak potrafimy kochać, to rzadziej byli byśmy sobie kochankami tylko na chwilę i częściej małżonkami na całe życie.

Prawda była by tym bez pytań i odpowiedzi, czym człowiek bez kobiet i mężczyzn.

Mądry człowiek nie idzie po żadną naukę do szczęścia bo wie, że nie do tego w szkole życia ma służyć krótka, międzylekcyjna przerwa.

Nigdy nie trać nadziei w miłości niewiarą w to, że para może powstać z połączenia istot krańcowo do siebie nie podobnych, skoro może ona w świecie powstać nawet z połączenia... ognia i wody.