Człowiek cierpiący na deficyt własnych złudzeń jest poszukiwaczem prawdy, posiadający je w nadmiarze jest jej misjonarzem.

Wiara w nieśmiertelność jest jak rozkładanie życiowego kredytu na dwie raty z nadzieją, że drugą z nich spłaci się otrzymując nowy kredyt od jakiegoś Boga nie mając żadnej zdolności kredytowej.

Indywidualność każdego człowieka jest wyjątkiem od nieistniejącej reguły.

Cuda zdarzają się tylko tym, co w nie wierzą, przypadki zdarzają się tym, co nie wierzą w cuda.

Nie pytajmy innych jaka droga w życiu jest właściwa: wskażą nam zawsze tylko ich własną.

Szanujmy ludzi, którzy mają odwagę być naprawdę sobą: przecież robią to tylko dla nas.

Długi wdzięczności zawsze mają najwyższą niespłacalność.

Wszyscy ludzie wiedzą, że muszą umrzeć dlatego też nikt w to nie wierzy.

Wierzmy jednak ludziom: są zawsze szczerzy i autentyczni w swoich najgorszych przejawach, udają tylko dobro i to niezbyt często.

Pokochaj kobietę a nie będziesz miał wcale potrzeby aby ją zrozumieć, zrozum ją, a nie będziesz miał żadnej potrzeby, aby ją kochać.

Bądźmy sobą jeśli nie stać nas na bardziej ambitną autokreację.

Gdyby Bóg był humanitarystą pozwolił by człowiekowi umierać wyłącznie z nudów.