Uzależnienia rodzą się z przyzwyczajeń, a te z kolei prowadzą do codzienności. W takim razie całe moje życie jest jednym wielkim uzależnieniem.

Czasem traktujemy ludzi jak lustro, by określić kim sami jesteśmy. Każde takie odbicie sprawia, że lubię siebie trochę bardziej.

Lepiej kochać i przegrać, niż wcale nie kochać. Bo przez to uczucie mamy pewność, że jesteśmy jeszcze ludźmi.