Walentynki, Walentynki....
- Ach któż to puka do mego serca drzwi ...? ( zapytał on -
ona za drzwiami z miłości do niego drży )......
- Czy to ma miłość .....? ( otwiera drzwi , widzi ją zawstydzoną ) a nie to tylko ty.....( odwraca się, zatrzaskuje drzwi ).......Odeszła smutna......już nigdy nie zobaczył jej.....i nie usłyszał już nigdy pukania do drzwi.....

Jesteś ty
Jestem ja
Jest i miłość między nami
Nie chciałem jej
Ale wcisnęła się na trzeciego

Z rozmowy rodziców z synem:
- Ludzie mówią, że jesteś dziwny.
- Przynajmniej mam pewność, że jestem waszym dzieckiem.

Niegdyś za czasów liceum. Dyrekcja umyślała sobie podniesienie prestiżu szkoły, zebrano zdjęcia i wstawiono w identyfikatory. Uczniowie ani myśleli ich nosić, zwołano wszystkich by pouczyć o obowiązku noszenia oznaczeń. Podczas przemowy dyrektor powiedział absurdalną rzecz "dlaczego nie chodzicie w identyfikatorach? wsytdzicie się swoich twarzy?". Pomyślałem - to nie ma sensu, bo jakbyśmy wstydzili się twarzy to byśmy chodzili w maskach...

Dziś w rozmowie telefonicznej przeprosiłem, jeśli wokół mnie było słychać śpiew ptaków, tłumacząc to tym, że akurat byłem w parku. Ptaki odfrunęły. Wiewiórki wymieniły ze mną ciche spojrzenie.

Muchomor to kapeluszowy król ,a Borowik jest zazdrosny o ideę króla.

Nie odmawiaj nigdy " Blunta " ,
Bo przez Ciebie zginie Panda .🐼

"Ludzie nie cierpią z powodu rzeczy jako takich, ale z powodu swojego sposobu widzenia rzeczy" (Epictetus).

pobudzona mechanika przepływu myśli
to zazwyczaj czyjaś łopatologia... poszukująca ofiary

Zatrzymując się przy anegdotach......Rozbawiła mnie niedawna rozmowa dwóch moich znajomych a to fragment, który mnie rozbawił do łez :
- Mam kredyt do spłacania.....
- Duży...?
- Duży......
- To co, do końca życia będziesz go spłacał....?
- Niekoniecznie może szybciej umrę......

Wracałem zimą do domu nocnym pociągiem (możliwe, że to był grudzień). Nie działało ogrzewanie, ale na szczęście w przedziale było osiem osób. Stłoczeni w puchowych kurtkach wygenerowaliśmy na tyle dużo ciepła, że w pewnym momencie nawet przysnąłem. Obudziłem się w pustym przedziale po tym, jak wszyscy wysiedli na jednej z większych stacji. Przed sobą miałem jeszcze dwie godziny podróży w całkowitym ziąbie. Na szczęście po kilkunastu minutach przechodził tamtędy konduktor, który wykrzyknął: Panie! Co pan tu siedzisz? Idź pan do wagonu obok, tylko w tym wagonie nie działa ogrzewanie.

To był ten moment, kiedy zrozumiałem, czym są ambiwalentne uczucia. Bo z jednej strony zezłościłem się na to, że marznę bezpodstawnie, ale z drugiej... byłem bardzo wdzięczny, że konduktor nie pomyślał, żeby mi nie przeszkadzać, bo trenuję w drodze na morsowanie w Szczecinie.

nawet jeśli i Bóg stworzył kobietę z żebra

pewnie i dlatego jest ona
najnowszą zaktualizowaną formą człowieka