2 tygodnie to bardzo mało patrząc na życie.
2 tygodnie to niezbyt długo patrząc na rok.
2 tygodnie to połowa miesiąca.
Niektórym zostaje 2 tygodnie życia.
Dla tych w więzieniu każda godzina wydaje się rokiem.

Wszystko co czujemy, widzimy, słyszymy, prędkość tego co przemija - wszystko zależy od perspektywy, sytuacji, w której tkwimy.

Pewnego razu, gdy byłem dzieckiem, wracałem z ojcem nocą do domu. Było ciemno, mroczno, dookoła mgła. Co chwile patrzyłem przez ramię. Wtedy on nakazał mi nie oglądać się za siebie. Dzisiaj wiem o co mu chodziło.

Był amatorem kwaśnych jabłek.
Przestał nim być, kiedy w końcu rozbolał go brzuch.

Wpuścił go w maliny.
Tamten wyszedł z nich zadowolony, najedzony, tylko trochę podrapany i brudny...

Najpierw chlapiesz jęzorem na prawo i lewo, a potem masz pretensje do innych, że są mokrzy.

Wszystkich omijał szerokim łukiem,
aż w końcu ktoś w niego z łuku strzelił.

Prowadził bezkrwawe łowy,
a zdjęcia zamurowywały wszystkich.

Skoczył na głęboką wodę.
Odbił się od dna.
Wylądował wyżej niż był przed skokiem.

- Wszystkiego najlepszego.
- Ja nie mam dziś urodzin.
- To nic.

Nie wierzył w Boga.
W szkole poniżany, wyśmiewany, wytykany palcami.

No przecież to wolny kraj.
I tolerancyjny.

Narzekasz, że niby znasz tyle ludzi, a o żadnym nie wiesz wystarczająco wiele.
Ciesz się.
Jeślibyś znał wady każdego człowieka nie byłbyś w stanie żyć z żadnym.

Niektórzy mają takie wady, o których sami nie wiedzą.

Zmęczeni życiem, układani do snu przez wyobraźnię.
Rankiem znów budzeni przez rzeczywistość.