Znów jestem i pisze, nie o radości tylko o tym co wypełnia moją dusze,
ksztusze się już tym całym życiem które straciło w pewnej mierze sens,
codziennie proszę o mały szczęścia kęs,
brakuje mi szczerości z waszych serc,
chciałbym by coś się zmieniło,
moja rola tu to żeby lepiej wam się żyło,
żeby wielu z was doceniło co ma,
nikt nie wie co wam od siebie ktoś da,
potrzebuje ciepła od twojej strony,
nie chce poczuć się znów zraniony,
chce być zadowolony,
znów nie moge spać,
nie moge cały czas rana się bać,
moje serce jest przekłute,
ciągle smutek, znów musze odmówić pokute,
to skutek tego, co przybiło mnie do dna,
wielu z was to zna,
Moje ręce opadły,
dopadły mnie dni kiedy moje nerwy wysiadły
jestem w stanie zrobić wszystko z nienawiści,
nikt już mojego wnętrza z bólu nie wyczyści.

Proszę o komentarze :)