Wszyscy Ci, których otacza cały świat zewsząd, mogą być jego małą cząstką, ale nie będą od niego zależni ani w pełni się na ten świat składać. Jesteśmy sami w galaktyce umysłów innych ludzi, czy my ich obchodzimy? Odpowiedź jest zbyt oczywista aby zadawać te pytanie. Wczoraj jeszcze bowiem, myślałam, że znam tę jedyną przyjaźń, to jednak nieprawda. Daleko mi do niej, nie wątpię, że jeszcze jakąś nadzwyczajną spotkam, ale jak ta przyjaźń dla mnie, nie chce okazywać czasu, nie ma sensu dalej tego drążyć, ponieważ pozostanie tylko nostalgia, smutna melancholia i długotrwały dźwięk samotności, który i teraz jest, bo mimo wszelkiego towarzystwa, każdy z nas na swój sposób pozostaje sam do końca...