Mężczyźni - oni zawsze wracają ...

Na co dzień masz kogoś, kochacie się kilka razy w tygodniu, jeździcie razem po zakupy. Trzymacie się za rękę.
Uśmiechasz się do syna, rozwiązujesz z nim matematykę. Córce zaplatasz warkocze i odwozisz na lekcję tańca. W niedziele całą czwórką chodzicie szczęśliwi na 11 do Kościoła.

Ale wieczorami innej osobie mówisz wszystko. Nawet te najskrytsze marzenia, mówisz o wadach i zaletach. O marzeniach i planach. O tym, że wciąż poszukujesz siebie w tym świecie, mając swój nie całkiem poukładany. Wracasz z pracy, jesz nerwowo obiad z rodziną, rozmawiacie, ale nie możesz doczekać się chwili, kiedy będziesz miał troszkę prywatności, spokoju od codzienności, by napisać wiadomość jak minął Tobie dzień i co się dzisiaj wydarzyło. Ale gdy skończysz pisać, zamykasz laptopa i kładziesz się obok żony. Jakby ten drugi, internetowy świat nie istniał. Wyłączasz się z tego trybu i zasypiasz.

Mężczyźni - oni zawsze wracają.

Ale gdzieś na drugim końcu Polski, jest ona. Czekająca na tę wiadomość, jak minął Tobie dzień. Ona też pisze Tobie wiele. Czasami zbyt wiele. Za wszystko zawsze przeprasza - taka jej natura. Przeprasza nawet za to, że się urodziła - chociaż nie powinna, bo każde życie jest święte, a każdy człowiek czegoś nas uczy.
Otwiera laptopa i wchodzi w Twój świat. Czuje się w nim bezpieczna, chociaż nawet nie wie jak wyglądasz. Czyta dalej, analizuje każde słowo. I czuje się bliższa Tobie. Odpisuje co u niej, zamyka laptopa, bierze ostatni łyk zimnej już herbaty i kładzie się obok męża.

Kobiety - one też zawsze wracają.