Ona... Stół... i... Ona... Ława... wiem... on, to... OSiOŁ. :P
Taką teorię wysnułem. ;)
Miłość bywa krnąbrna, złośliwa i pokręcona... ale piękna. :)
Pozdrawiam. :))

W rzeczy samej Viola :)

Tak, smutna, bo przecież cóż może poza wiarołomstwem dwojgu ludziom przeszkodzić w kolacji, gdzie serce przy sercu zasiąść by mogło ? Dziękuję Adnachielu i pozdrawiam wzajemnie :)

Dorcia, Twoje poczucie humoru wpisuje się w moje umartwienie - uśmiech to jest lekarstwo najlepsze :)

Smutna historia ale może spotkają się kiedyś na kawie przy wspólnym stoliku :)
Pozdrawiam obie Panie :)