Tomku, jak dotąd mi nie ulżyłeś, a tak obiecywałeś...:)

Panowie, imponujcie mi dalej, żeby brzemionom moim ulżyć:)i :)

Przytoczę Ci tu anegdotkę z Policji. Tu wygląda to w ten sposób, że przychodzi polecenie do zrealizowania dla naczelnika , powiedzmy z komendy wojewódzkiej. Ten daje to do zrealizowania swojemu zastępcy, a ten przerzuca to na dzielnicowego, bo obaj panowie, nie odejdą od...komputera z włączonym wiecznie pasjansem lub facebookiem.

Gniot, wiem, że mnie kochasz, ale nic z tego. Radź sobie sam z tym swoim paladinem. Nawet, gdyby przyszło Ci grzeszyć. Grzesz, ważne,żebyś ulgi zaznał albo...zapomniałam jak to się nazywa. Ważne, żebyś zaznał!!! :)

na pewno nie Ciebie, więcej powiedzieć nie mogę...Pozdr. :)

Gniot, jesteś coraz bardziej żałosny, nieuleczalnie żałosny, nie wiem, czy ktokolwiek jest w stanie Ci pomóc!

Naju, to chyba dobrze i ta "pożyczka" bezpieczna i piękna zarazem Do jutra. Pa. :)

Jak człek przy człeku... (zapożyczone z Norwida), lub jak papużki na drążku...

Do miłego Marianno :-)

Nawet nie wiesz Naja jak bardzo się cieszę z tej naszej współwrażliwości. Dlaczego?Bo naprawdę w nią wierzę. Tak się złożyło, że akurat dziś ta wiara jest mi bardzo potrzebna. Bardzo Ci dziękuję. Do miłego. :)

na Twój też czekam. Naprawdę. Postaraj się, miło mi będzie Cię pochwalić. I nie bądź taki zazdrosny, jestem wolna... :)