Delikatnie objął swoją dużą dłonią jej maleńką dłoń
Popatrzył na nią z góry – uśmiechała się przez łzy
Położyła delikatnie drugą dłoń na jego sercu
On delikatnie starł kciukiem zawieruszone łzy
Stali tak , a słowa nie były im potrzebne
Ponieważ kochała go, a on kochał ją
Najpiękniejsze zostaje niewypowiedziane
A tym samy daje moc ukrytemu pięknu