Idąc twardo po trupach, nie zapomnij umywać od nich rąk.

Dopiero wtedy człowiek naprawdę dojrzeje, gdy pojmie, że świty i zmierzchy płoną w życiu tą samą czerwienią o porankach nadziei i w wieczorach tęsknoty.

Zanim nazwiesz ją mądrością, powiesz o niej nuda. Gdy zrozumiesz czym była, nazywać się będzie doświadczeniem.

Wyobraźnia ma siłę niszczenia pewności siebie. Ciekawe jest, że pewność siebie często okazuje się być jedynie rozbujałą wyobraźnią.

Słowa lecą i niszczą. Słowa burzą co wstawało latami. Słowa spływają po ustach i plamią ubrania, dłonie, piasek. Nie zakładajmy bezpiecznych... gdy wokoło oczy patrzą w nas, twarze pełne bólu... masek.

Wątpliwość rozjaśnia w głowie, sieje ziarno nadziei w sercu i zapuszcza korzenie w nogach.

Jedni myślą, że są bogami, a inni, że carami. Przez to stają się potworami!