Krzyk nadziei , westchnienie rozpaczy.

Wzajemnie Ewuś:)

krzykiem rozpoczynamy życie,oznajmiając głośno "OTO JESTEM"
cichutkim westchnieniem odchodzimy,żegnając wszystkie wczoraj

Miłej niedzieli Cudaczku:))

Kiedyś leciał na tvp cykl dokumentalny "pierwszy krzyk" pamiętasz? tak jakoś mi się skojarzyło;)

Krzyk/płacz to to samo, musi być;) to takie niezadowolenie dziecka, które miało cieplutko i spokojnie, a tu nagle zimno i głośno ;)

Pierwszy krzyk- oddech, musi być w dniu urodzin;)

Czy Ty pamiętasz mnie? bo byłam tutaj zalogowana pod innym nickiem czy słowo pogodność coś Ci mówi?:)

Również pozdrawiam:)

Bardzo prawdziwa myśl, choć dla mnie smutna.

Pozdrawiam pogodnie :)