Menu
Gildia Pióra na Patronite

Ten potrafi naprawdę czekać, kto nauczył się przy kimś trwać.

137 610 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • zuzaa.

    18 December 2010, 00:23

    Genialne, i jakże piękne.
    Gratuluję i pozdrawiam. ;-)

  • giulietka

    17 December 2010, 19:53

    Dziękuję Kaju, miłego wieczoru:)

  • IBELLA

    17 December 2010, 19:07

    Rewelacyjna myśl ... :)

    :)

  • giulietka

    16 December 2010, 16:41

    Dziękuję Wam serdecznie za opinie.

    Sebastianie, ty zawsze wymyślisz, coś takiego, że zaczynam widzieć drugi brzeg własnej myśli:)

    Pozdrawiam ciepło Każdego z osobna:)

  • IKON

    16 December 2010, 07:38

    No Madziu...Nie wiem czy wymyślę coś oryginalnego...

    Myśl, która nie mydli oczu czytelnikowi...Przejrzysty układ, zmuszający do refleksji nad samym sobą!Odrzuca złudzenie na drugi plan i być może rozświetla wiarę jednej jak i drugiej osoby...

    Bardzo mądra myśl!

    Pozdrawiam serdecznie :)

  • anja341

    14 December 2010, 16:05

    Może to mocne słowa, ale i tak je wypowiem, a raczej napiszę: Kocham tą myśl! zeszyt! nad, prze i wgl ;D

  • 13 December 2010, 19:56

    Wspaniała myśl Magdaleno:)...trwa się bowiem nie tylko gdy los sprzyja ale i gdy obraca się plecami...

  • giulietka

    13 December 2010, 19:34

    ...odszedł, by być najbliżej...

    Dziękuję za komentarze, które są dla mnie natchnieniem, wyzwaniem i nagrodą:)

    Pozdrawiam Was i dziękuję za te chwile spędzone przy moich słowach...

  • Irracja

    13 December 2010, 19:29

    ... to mniej więcej co Marie napisała... odszedł daleko ciałem, etc...
    ... i nie zawsze zmuszony do odejścia... odszedł sam, choć w sumie nie z całkiem z własnej woli lecz z powodu okoliczności niezależnych... hmmm... w sumie to, to samo co zmuszony...
    ;-)

  • Krio

    13 December 2010, 17:50

    "... i odszedł daleko, by blisko zawsze trwać..." @Irracja - interesująca interpretacja. Albo: "został zmuszony by odejść daleko, ale i tak zawsze blisko trwać będzie" - nawet jak cię pogonią to można trwać. Może kiedyś ten upór stanie się atutem, dzięki któremu kiedyś zostaniesz *ekhem* przywołany ponownie...
    Racja Marie - "czasem ciałem, zawsze duchem..." - jeśli skutecznie nauczysz się cierpliwości, nauczysz się trwania. Zaś to, może się okazać kluczem w ocaleniu nie jednej znajomości, lub w jej budowie. Miłość cierpliwa jest... Ile rzezy poniekąd samo układa się z czasem - byle nie "uśmiercić" sprawy na samym początku, zwykłą pochopnością.