Sama prawda.

Widzę swoją ziemię, hen daleko w dole...
Czy jeszcze jej oddalić się teraz przyzwolę?!
Ma dusza w chmurach błądzi, wśród piekieł mych RAJU!
Daleko od życia, od ludzkiego kraju

Głęboko wśród cieni, za zasłoną mrzonek
Wśród mgielnych z marzeń utkanych koronek
Ćwierk myśli niesfornych, błysk ostrza niejasny
Gdzie poranek od Nocy nie bardziej jest wczasny...

Gdzie ciche są krzyki a myśli splątane
Gdzie bestie radością są przywoływane...
Gdzie krzyczą szeptami harpie zgorzkniałe!
Gdzie nie słowa złego: "doskonałe"...

trafne
krótko i na temat jak to się mówi.

dość proste
dość trafne
niezlaśne

Lubię takie odloty, gdzie Ziemia mimo,że przyciąga nie ciąży;)

Jesteśmy zbyt skupieni na jednym celu.. genialne ;p

Genialne!