Siedzę samotnie na podłodze. Zamykam oczy. Moje myśli krystalizują się w całkiem inny świat. Świat bez zmartwień. Świat, w którym nikt nie cierpi, Świat pełen miłości. Świat przepełniony szczęściem. Świat , którego piękno przewyższa zwykłą, szarą rzeczywistość. Świat pełen różnych istot, ich własnych historii, ich myśli i uczyć. Potem otwieram oczy, wstaję i odchodzę - jakby nigdy nic.