Jak zawsze......genialnie ;)

Radość poranka uśmiecha serca, śliczne :)

Bo czasem trzeba zabrać ze sobą słońce i przechować je w największej ciemności pod powiekami...
Pięknie pielęgnujesz to piękno w sobie, Gerardzie:)

Bardzo ładne.
Pozdrawiam. :)

boziu :)ile w tym prawdy hhhmm nawet sobie przypominam hihii:)))