Chyba nie zdołam się rozdać w całości, bo jestem nieskończonością wciąż dobudowującą się :)

Wojtuś, w pełni doceniam Księżyc :)
Danioł, częściowo dziękuję :)

dość zacne

li, P.S. napisałaś: nic nowego. Hmm..., tak sobie zajrzałam tu i ówdzie i nie znalazłam zapisu o idiocie, który chciałby ludziom całego siebie rozdać. Cieszy mnie jedno, takich idiotów jest wielu...(z autopsji)
Wniosek: samotność nie istnieje! :)

być może,

ale za to zrozumiałaś po pierwszym czytaniu! :)

nadto, myśl ta jest moją życiową dewizą, choć taka niemodna, nieżyciowa, prawie c m e n t a r n a, prawda?

oj, widzę zagrożenie dla tekstu! :))
oddajcie cesarzowi, co cesarskie, a Bogu, co boskie - chyba ewangelista Mateusz.

mój "cesarz" czyta jakąś opasłą księgę, Biblia to nie jest.
pewnie jutro uczony będzie rozdawał siebie. :)

jak widzisz mam czas, żeby i samą siebie innym rozdawać. Każdy go ma...

miłego:)

Taa, ale Bartkowi :)

ot, Smocze Podejście... :), ale jak zwykle z tekstem koresponduje. Dzięki. :)

gdy myśl zapisywałam, pomyślałam: człowiecze rozdajesz również...wady. Ale to rozdawanie, to może być również bardzo publiczna spowiedź. Jakże niewielu na nią stać. A jeżeli już ktoś na nią się zdobędzie, to dopiero bogactwo...

Qurcze, dobre.
Mam chętnego już na... nerkę i na... a nie powiem, bo się będę bał zasnąć. :P:D
Znów smoczysko narobiło bałaganu pod Wielkimi Słowami... ale i tak wiesz, że to z serca. :))