Dobrze, Panie Chłopczyku. ;]

Cała przyjemność po mojej stronie, proszę Pana. ;)

Wyobraźnia to coś żywego, wrażliwego. Wiesz, ja czuję, że wyobraźnię można nawet przeziębić. ;]
Czasoprzestrzeń wyobraźni... Hmmm... W każdym czasie nasza wyobraźnia może się zakrzywiać, wiesz, formować, zmieniać, ubierać się w barwy, dźwięki. I właśnie w zależności od miejsca zakrzywiamy wyobraźnię - inaczej odczuwasz jej figle, gdy otacza Się ciemny las, inaczej gdy znajdujesz się wśród słonecznych promieni. Właściwie nie można oddzielić czasu i przestrzeni, bo wyobraźnia łączy w sobie, miesza i doprowadza do uporządkowanego chaosu czas, miejsce, myśli, dźwięki, marzenia.
Lepiej? ;]

Każdy zakrzywia ją po swojemu. ;)
W sumie oprócz czasu i przestrzeni, ważne jest jeszcze otoczenie, w jakim ta wyobraźnia jest pielęgnowana. ;)

Lubię naginać, zakrzywiać czasoprzestrzeń wyobraźni i... W ogóle: wyginam śmiało ciało ;D

Hah, jesteś niesamowity. ;p
Deeeee ;p

Bbbbb? ;D

Einszton, cieszę się, że się odzywasz po prostu ;D

Dziękuję, Einszton. ;]
Pozdrawiam również. ;)

Rzecz w tym, że jest grupa wartości, które nie mogą być "bardziej" lub "mniej". Nie uznaję czegoś takie go jak "prawdziwa" przyjaźń. Skoro potrzeba tego słowa, by potwierdzić jej wartość, to właściwie wtedy się ją traci. Miłości też nie można stopniować, przecież wymaga ona całego uczucia, a nie jakichś tam posklejanych ze sobą strzępków.
Pozdrawiam. ;)