Ty mi tu nie mrugaj tylko się ustosunkuj, mój drogi! :D

;-)

i właśnie o tym mówię, zobacz - sam się przyznałeś, że po fakcie, i to kilka razy, więc nie raz, więc Ty też tak masz...
sam widzisz, że to trudne... :P

... w tym wypadku są dwie możliwości... albo są czynniki o których nie mówiłaś innym, a mają wpływ na twoje decyzje... albo strach przed przyznaniem się, że możemy być omylni... własnie ten "strach" powoduje, że postępujemy wbrew logice i doświadczeniom innych... siebie samego też, parę razy na tym schwytałem... niestety, przeważnie po fakcie... zostawało tylko żałować...

;-)

no i właśnie rezygnacja z tej wygodności jest trudna...
wiem co mówię, przecież ja się staram, a czasem tak ciężko, czasem i tak "robię po swojemu"...

... to nie jest trudne, Myszko... to tylko "takie wygodne"...

;-)

bo to jest cholernie trudne otworzyć drzwi na drugiego człowieka, cholernie trudne jest kogoś wysłuchać, a jeszcze trudniejsze jest przyjąć, że to on ma rację, a nie my...

gatunek ludzki ma jedną poważną skazę, dumę...

grunt, żeby pozostać otwartym na prawdy innych, czerpać z nich i konfrontować je z własną prawdą
choć poglądy, dogmaty, przekonania i stereotypy bywają niekiedy murem nie do przebicia

pozdrawiam Grzegorzu
:)

... dziękuję za komentarze...

... kiedyś były tzw. pocztówki trójwymiarowe... patrząc z lewej strony było widać coś innego niż z prawej... tak samo jest z prawdą... każdy trochę inaczej na nią patrzy, z innego punktu... to i różnice są... a nikomu nie chce się przejść na inne miejsce i sprawdzić czy ta prawda tak samo wygląda ze strony sąsiada...

;-)

taaak...
trzeba umiec baaaaaaaardzo dobrze sluchac, zeby ja choc na chwile zagluszyc i pozwolic sie tej INNEJ przebic